rütschen (weak, third-person singular present rütscht, past tense rütschte, past participle gerütscht, auxiliary sein)
infinitive | rütschen | ||||
---|---|---|---|---|---|
present participle | rütschend | ||||
past participle | gerütscht | ||||
auxiliary | sein | ||||
indicative | subjunctive | ||||
singular | plural | singular | plural | ||
present | ich rütsche | wir rütschen | i | ich rütsche | wir rütschen |
du rütschst du rütscht1 |
ihr rütscht | du rütschest | ihr rütschet | ||
er rütscht | sie rütschen | er rütsche | sie rütschen | ||
preterite | ich rütschte | wir rütschten | ii | ich rütschte2 | wir rütschten2 |
du rütschtest | ihr rütschtet | du rütschtest2 | ihr rütschtet2 | ||
er rütschte | sie rütschten | er rütschte2 | sie rütschten2 | ||
imperative | rütsch (du) rütsche (du) |
rütscht (ihr) |
1Permitted officially in Austria; used colloquially throughout the German-speaking area.
2Rare except in very formal contexts; alternative in würde normally preferred.