rada

Hello, you have come here looking for the meaning of the word rada. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word rada, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say rada in singular and plural. Everything you need to know about the word rada you have here. The definition of the word rada will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofrada, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

English

English Wikipedia has an article on:
Wikipedia

Etymology

Borrowed from Polish rada, from Middle High German rât. Compare German Rat, Icelandic ráð. Doublet of rede.

Noun

rada (plural radas)

  1. (politics) A parliamentary body in a number of Slavic countries.
  2. A soviet, a form of governing council in the former Soviet Union.

Translations

Anagrams

Catalan

Etymology

Borrowed from French rade (harbour), from Middle English rade, from Old English rād (riding, hostile incursion) and thus cognate of English road and raid.

Noun

rada f (plural rades)

  1. a bay in which ships can moor; a harbour

Hypernyms

Further reading

Czech

Czech Wikipedia has an article on:
Wikipedia cs

Etymology

Inherited from Old Czech rada.

Pronunciation

  • IPA(key):
  • (file)
  • Rhymes: -ada

Noun

rada f

  1. advice, counsel
  2. council

Declension

Derived terms

Related terms

Further reading

  • rada in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
  • rada in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
  • rada in Internetová jazyková příručka

Estonian

Etymology

From Proto-Finnic *rata, from Proto-Germanic *tradō (track, way). Compare Low German trade (track, rut).

Noun

rada (genitive raja, partitive rada)

  1. track, path

Declension

Derived terms

Further reading

  • rada”, in Eesti keele seletav sõnaraamat [Descriptive Dictionary of the Estonian Language] (in Estonian) (online version), Tallinn: Eesti Keele Sihtasutus (Estonian Language Foundation), 2009
  • rada”, in [ÕS] Eesti õigekeelsussõnaraamat ÕS 2018 [Estonian Spelling Dictionary] (in Estonian) (online version), Tallinn: Eesti Keele Sihtasutus (Estonian Language Foundation), 2018, →ISBN
  • rada in Sõnaveeb (Eesti Keele Instituut)

Italian

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈra.da/
  • Rhymes: -ada
  • Hyphenation: rà‧da

Etymology 1

Borrowed from French rade, borrowed from early Middle English rade (later rode), from Old English rād. Doublet of raid from Scots.

Noun

rada f (plural rade)

  1. (nautical) roadstead

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

rada

  1. feminine singular of rado

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

rada

  1. inflection of radere:
    1. first/second/third-person singular present subjunctive
    2. third-person singular imperative

Anagrams

Kashubian

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈrada/
  • Syllabification: ra‧da

Etymology 1

Borrowed from Polish rada.

Noun

rada f

  1. advice; tip
  2. council, board
Declension

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

rada

  1. feminine nominative singular of rad

Further reading

  • Stefan Ramułt (1893) “rada”, in Słownik języka pomorskiego czyli kaszubskiego (in Kashubian), page 179
  • Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “rada”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi, volume 2, page 787
  • rada”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022

Latin

Noun

rada

  1. nominative/accusative/vocative plural of radon

References

Latvian

Verb

rada

  1. third-person singular/plural past indicative of rast

Livonian

Alternative forms

Etymology

From Proto-Finnic *rata, borrowed from Proto-Germanic *tradō. Cognate with Estonian rada, Finnish rata.

Noun

rada

  1. path
  2. way

Lower Sorbian

Pronunciation

Predicative

rada

  1. feminine singular of rad

Norwegian Bokmål

Alternative forms

Noun

rada m or f

  1. definite feminine singular of rad

Norwegian Nynorsk

Noun

rada f

  1. definite singular of rad

Old Czech

Etymology

Borrowed from Middle High German rât.

Pronunciation

Noun

rada f

  1. advice; council
  2. wisdom

Declension

Descendants

References

Old Polish

Alternative forms

Etymology

Borrowed from Old Czech rada, from Middle High German rât. First attested in the fourteenth century.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /rada/
  • IPA(key): (15th CE) /rada/

Noun

rada f

  1. advice; tip
  2. thought; decision
  3. advising; deliberation
    • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 35, 2:
      Gdyby radzczą albo gyny myesczanyn, czo by gy przyszwano w rada tagemną (ad consilium vocatus), a tha radą wszyawylby (si... consilium... revelaret)
      [Gdyby radźca albo jiny mieszczanin, co by ji przyzwano w radę tajemną (ad consilium vocatus), a tę radę wzjawiłby (si... consilium... revelaret)]
    • Beginning of the 15th century, Kazania gnieźnieńskie, page 176a:
      Fszythczy szemane szøcz szø onj byly do gednego mastha sgachaly [y] y szøcz ony na tho radø byly mely, kakocz bichø ony s tim tho vczinicz bily mely
      [Wszytcy ziemianie sąć się oni byli do jednego miasta sjachali i sąć oni na to radę byli mieli, kakoć bychą oni z tym to uczynić byli mieli]
    • 1908 [c. 1500], Sprawozdania z Posiedzeń Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, volume V, page 18:
      Jesu, raczy myą wyszluchacz, a dar rady dobrey my dacz
      [Jesu, raczy mię wysłuchać, a dar rady dobrej mi dać]
  4. council, board
    • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 35, 4:
      Stare radzcze... owynyly przed prawem gednego czlowyeka... a (pro o) gedna rzecz, ktorąsz przed pelna rada wysznal (coram pleno consilio fassus est)
      [Stare radźce... owinili przed prawem jednego człowieka... o jednę rzecz, ktorąż przed pełną radą wyznał (coram pleno consilio fassus est)]
    • 1972 [15th century], Józef Reczek, Wacław Twardzik, editors, Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50, pages 43, 4:
      Tako to ma bycz gysczono, yako szyedzaczą radą wysznala
      [Tako to ma być jiszczono, jako siedząca rada wyznała]
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Latin-Polish-German Florian Psalter]‎, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 21, 17:
      Rada zlich (concilium malignantium) osadla iest me
      [Rada złych (concilium malignantium) osiadła jest mie]
    • 1930 [Fifteenth century], “I Esdr”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka), 8, 25:
      Krol y rada gego (consiliatores eius)
      [Krol i rada jego (consiliatores eius)]
    • 1895 [1448–1450], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, page 3:
      Mi thake thesz boze gymyą wzywawszi a radą mandrich k sobye zezwafszi (consilio sapientium communicato nobiscum)..., vfalami
      [My takie też boże jimię wzywawszy a radę mądrych k sobie zezwawszy (consilio sapientium communicato nobiscum)..., ufalamy]
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa, page 115:
      Potem czeszarz s rada senaczka (tandem de consilio senatus) krolyewstvo zydowskye rozdzyelyl na troye
      [Potem cesarz s radą senacką (tandem de consilio senatus) krolewstwo żydowskie rozdzielił na troje]
    • 1911 [End of the fifteenth century], Ludwik Bernacki, editor, Karta z "Rozmyślania o życiu Pana Jezusa", page 472:
      Wczora wyrzekl ku zydow[skiej] radzye
      [Wczora wyrzekł ku żydow[skiej] radzie]

Descendants

References

  1. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “rada”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  2. ^ Boryś, Wiesław (2005) “rada”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN

Polish

Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Pronunciation

Etymology 1

Inherited from Old Polish rada.

Noun

rada f

  1. advice; tip
  2. council, board
  3. (obsolete) advising
  4. (Middle Polish) intention, plan; decision
  5. (Middle Polish) reason (ability to use logic)
    Synonym: rozum
  6. (Middle Polish) group, board
  7. (Middle Polish) advisor
    Synonym: doradca
  8. (Middle Polish) council; Further details are uncertain.
    • 1528, F. Mymer, Dictionarium, page 3v:
      Consilium. Rad. Rada.
    • 1564, J. Mączyński, Lexicon, page 276d:
      Compar consilium, Równá rádá.
  9. (Middle Polish) The meaning of this term is uncertain.
    • 1588, Acta primi regiminis Sigismundi III, page 82:
      ze nimis familiariter obchodził się zwiezniami Polskiemi bosię znimi obchodzał ywradzie.
Declension
Derived terms
nouns
phrases
proverbs
verbs
Related terms
adjectives
adverbs
nouns
Descendants

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), rada is one of the most used words in Polish, appearing 11 times in scientific texts, 175 times in news, 188 times in essays, 22 times in fiction, and 34 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 430 times, making it the 109th most common word in a corpus of 500,000 words.

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

rada

  1. feminine nominative singular of rad

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

rada m inan

  1. genitive singular of rad

References

  1. ^ Ida Kurcz (1990) “rada”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language]‎ (in Polish), volume 2, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 481

Further reading

  • rada in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rada in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rada”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • RADA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 25.01.2020
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “rada”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “rada”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rada”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 461

Silesian

Etymology

Inherited from Old Polish rada.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈrada/
  • Rhymes: -ada
  • Syllabification: ra‧da

Noun

rada f

  1. advice; tip
  2. council, board

Further reading

Slovincian

Etymology

Borrowed from Polish rada.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈrada/
  • Syllabification: ra‧da

Noun

rada f

  1. advice; tip; council

Further reading

Spanish

Etymology

Borrowed from French rade (harbour), from Middle English rade, from Old English rād (riding, hostile incursion) and thus cognate of English road and raid; see the former for more. Doublet of raid.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈrada/
  • Rhymes: -ada
  • Syllabification: ra‧da

Noun

rada f (plural radas)

  1. bay, creek, cove

Further reading

Swahili

Pronunciation

Etymology 1

Borrowed from Arabic رَدّ (radd).

Noun

rada (n class, plural rada)

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}. punishment

Etymology 2

Swahili Wikipedia has an article on:
Wikipedia sw

Borrowed from English radar.

Noun

rada (n class, plural rada)

  1. radar

Swedish

Etymology

From rad +‎ -a. Compare radda.

Verb

rada (present radar, preterite radade, supine radat, imperative rada)

  1. line (place along a line)

Usage notes

Typically with particle: rada upp.

Conjugation

Further reading