From rahuldama (“to satisfy”) + -us.
rahuldus (genitive rahulduse, partitive rahuldust)
| Declension of rahuldus (ÕS type 11/harjutus, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| singular | plural | ||
| nominative | rahuldus | rahuldused | |
| accusative | nom. | ||
| gen. | rahulduse | ||
| genitive | rahulduste | ||
| partitive | rahuldust | rahuldusi | |
| illative | rahuldusse rahuldusesse |
rahuldustesse rahuldusisse | |
| inessive | rahulduses | rahuldustes rahuldusis | |
| elative | rahuldusest | rahuldustest rahuldusist | |
| allative | rahuldusele | rahuldustele rahuldusile | |
| adessive | rahuldusel | rahuldustel rahuldusil | |
| ablative | rahulduselt | rahuldustelt rahuldusilt | |
| translative | rahulduseks | rahuldusteks rahuldusiks | |
| terminative | rahulduseni | rahuldusteni | |
| essive | rahuldusena | rahuldustena | |
| abessive | rahulduseta | rahuldusteta | |
| comitative | rahuldusega | rahuldustega | |