rang (“rank”) + létra (“ladder”)
ranglétra (plural ranglétrák)
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | ranglétra | ranglétrák |
accusative | ranglétrát | ranglétrákat |
dative | ranglétrának | ranglétráknak |
instrumental | ranglétrával | ranglétrákkal |
causal-final | ranglétráért | ranglétrákért |
translative | ranglétrává | ranglétrákká |
terminative | ranglétráig | ranglétrákig |
essive-formal | ranglétraként | ranglétrákként |
essive-modal | — | — |
inessive | ranglétrában | ranglétrákban |
superessive | ranglétrán | ranglétrákon |
adessive | ranglétránál | ranglétráknál |
illative | ranglétrába | ranglétrákba |
sublative | ranglétrára | ranglétrákra |
allative | ranglétrához | ranglétrákhoz |
elative | ranglétrából | ranglétrákból |
delative | ranglétráról | ranglétrákról |
ablative | ranglétrától | ranglétráktól |
non-attributive possessive - singular |
ranglétráé | ranglétráké |
non-attributive possessive - plural |
ranglétráéi | ranglétrákéi |
Possessive forms of ranglétra | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | ranglétrám | ranglétráim |
2nd person sing. | ranglétrád | ranglétráid |
3rd person sing. | ranglétrája | ranglétrái |
1st person plural | ranglétránk | ranglétráink |
2nd person plural | ranglétrátok | ranglétráitok |
3rd person plural | ranglétrájuk | ranglétráik |