From rass (“buttocks, arse”) + kinn (“cheek”).
rasskinn f (genitive singular rasskinnar, nominative plural rasskinnar)
f-s1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | rasskinn | rasskinnin | rasskinnar | rasskinnarnar |
accusative | rasskinn | rasskinnina | rasskinnar | rasskinnarnar |
dative | rasskinn | rasskinninni | rasskinnum | rasskinnunum |
genitive | rasskinnar | rasskinnarinnar | rasskinna | rasskinnanna |