reika (weak verb, third-person singular past indicative reikaði, supine reikað)
infinitive (nafnháttur) |
að reika | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
reikað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
reikandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég reika | við reikum | present (nútíð) |
ég reiki | við reikum |
þú reikar | þið reikið | þú reikir | þið reikið | ||
hann, hún, það reikar | þeir, þær, þau reika | hann, hún, það reiki | þeir, þær, þau reiki | ||
past (þátíð) |
ég reikaði | við reikuðum | past (þátíð) |
ég reikaði | við reikuðum |
þú reikaðir | þið reikuðuð | þú reikaðir | þið reikuðuð | ||
hann, hún, það reikaði | þeir, þær, þau reikuðu | hann, hún, það reikaði | þeir, þær, þau reikuðu | ||
imperative (boðháttur) |
reika (þú) | reikið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
reikaðu | reikiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
reika
reika f