renk
From Ottoman Turkish رنك (renk), from Persian رنگ (rang).
renk (definite accusative rengi, plural renkler)
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | renk | |
Definite accusative | rengi | |
Singular | Plural | |
Nominative | renk | renkler |
Definite accusative | rengi | renkleri |
Dative | renge | renklere |
Locative | renkte | renklerde |
Ablative | renkten | renklerden |
Genitive | rengin | renklerin |
beyaz, ak | gri, boz | siyah, kara |
kırmızı, kızıl; al | turuncu; kahverengi, konur, boz | sarı; bej |
limon çürüğü | yeşil | nane yeşili |
camgöbeği; turkuaz | gök, mavi | lacivert |
eflatun; mor | pembe; mor | yavruağzı |