retalio

Hello, you have come here looking for the meaning of the word retalio. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word retalio, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say retalio in singular and plural. Everything you need to know about the word retalio you have here. The definition of the word retalio will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofretalio, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Latin

Etymology

From re- + tāliō (retaliation) +‎ .

Pronunciation

Verb

retāliō (present infinitive retāliāre, perfect active retāliāvī, supine retāliātum); first conjugation

  1. to retaliate, requite, repay

Conjugation

   Conjugation of retāliō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present retāliō retāliās retāliat retāliāmus retāliātis retāliant
imperfect retāliābam retāliābās retāliābat retāliābāmus retāliābātis retāliābant
future retāliābō retāliābis retāliābit retāliābimus retāliābitis retāliābunt
perfect retāliāvī retāliāvistī retāliāvit retāliāvimus retāliāvistis retāliāvērunt,
retāliāvēre
pluperfect retāliāveram retāliāverās retāliāverat retāliāverāmus retāliāverātis retāliāverant
future perfect retāliāverō retāliāveris retāliāverit retāliāverimus retāliāveritis retāliāverint
passive present retālior retāliāris,
retāliāre
retāliātur retāliāmur retāliāminī retāliantur
imperfect retāliābar retāliābāris,
retāliābāre
retāliābātur retāliābāmur retāliābāminī retāliābantur
future retāliābor retāliāberis,
retāliābere
retāliābitur retāliābimur retāliābiminī retāliābuntur
perfect retāliātus + present active indicative of sum
pluperfect retāliātus + imperfect active indicative of sum
future perfect retāliātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present retāliem retāliēs retāliet retāliēmus retāliētis retālient
imperfect retāliārem retāliārēs retāliāret retāliārēmus retāliārētis retāliārent
perfect retāliāverim retāliāverīs retāliāverit retāliāverīmus retāliāverītis retāliāverint
pluperfect retāliāvissem retāliāvissēs retāliāvisset retāliāvissēmus retāliāvissētis retāliāvissent
passive present retālier retāliēris,
retāliēre
retāliētur retāliēmur retāliēminī retālientur
imperfect retāliārer retāliārēris,
retāliārēre
retāliārētur retāliārēmur retāliārēminī retāliārentur
perfect retāliātus + present active subjunctive of sum
pluperfect retāliātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present retāliā retāliāte
future retāliātō retāliātō retāliātōte retāliantō
passive present retāliāre retāliāminī
future retāliātor retāliātor retāliantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives retāliāre retāliāvisse retāliātūrum esse retāliārī retāliātum esse retāliātum īrī
participles retāliāns retāliātūrus retāliātus retāliandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
retāliandī retāliandō retāliandum retāliandō retāliātum retāliātū

Derived terms

Descendants

  • English: retaliate
  • Portuguese: retaliar

References

  • retalio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • retalio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.

Portuguese

Verb

retalio

  1. first-person singular present indicative of retaliar