From Russian резиде́нт (rezidént). Doublet of resiant and resident.
rezident (plural rezidents)
Borrowed from French résident, Latin residēns and German Resident.
rezident m or n (feminine singular rezidentă, masculine plural rezidenți, feminine and neuter plural rezidente)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
| nominative/ accusative |
indefinite | rezident | rezidentă | rezidenți | rezidente | ||
| definite | rezidentul | rezidenta | rezidenții | rezidentele | |||
| genitive/ dative |
indefinite | rezident | rezidente | rezidenți | rezidente | ||
| definite | rezidentului | rezidentei | rezidenților | rezidentilor | |||
rezident m (plural rezidenți, feminine equivalent rezidentă)
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
| nominative/accusative | (un) rezident | rezidentul | (niște) rezidenți | rezidenții |
| genitive/dative | (unui) rezident | rezidentului | (unor) rezidenți | rezidenților |
| vocative | rezidentule | rezidenților | ||
From rezidèncija.
rezìdent m (Cyrillic spelling резѝдент)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rezìdent | rezidenti |
| genitive | rezidenta | rezìdenātā |
| dative | rezidentu | rezidentima |
| accusative | rezidenta | rezidente |
| vocative | rezidente | rezidenti |
| locative | rezidentu | rezidentima |
| instrumental | rezidentom | rezidentima |