From Russian резиде́нт (rezidént). Doublet of resiant and resident.
rezident (plural rezidents)
Borrowed from French résident, Latin residēns and German Resident.
rezident m or n (feminine singular rezidentă, masculine plural rezidenți, feminine and neuter plural rezidente)
singular | plural | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
nominative- accusative |
indefinite | rezident | rezidentă | rezidenți | rezidente | |||
definite | rezidentul | rezidenta | rezidenții | rezidentele | ||||
genitive- dative |
indefinite | rezident | rezidente | rezidenți | rezidente | |||
definite | rezidentului | rezidentei | rezidenților | rezidentilor |
rezident m (plural rezidenți, feminine equivalent rezidentă)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | ||
nominative-accusative | rezident | rezidentul | rezidenți | rezidenții | |
genitive-dative | rezident | rezidentului | rezidenți | rezidenților | |
vocative | rezidentule | rezidenților |
From rezidèncija.
rezìdent m (Cyrillic spelling резѝдент)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | rezìdent | rezidenti |
genitive | rezidenta | rezìdenātā |
dative | rezidentu | rezidentima |
accusative | rezidenta | rezidente |
vocative | rezidente | rezidenti |
locative | rezidentu | rezidentima |
instrumental | rezidentom | rezidentima |