From Old Norse rifja (“to turn hay; to explain”).
rifja
| infinitive (nafnháttur) |
að rifja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
rifjað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
rifjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég rifja | við rifjum | present (nútíð) |
ég rifji | við rifjum |
| þú rifjar | þið rifjið | þú rifjir | þið rifjið | ||
| hann, hún, það rifjar | þeir, þær, þau rifja | hann, hún, það rifji | þeir, þær, þau rifji | ||
| past (þátíð) |
ég rifjaði | við rifjuðum | past (þátíð) |
ég rifjaði | við rifjuðum |
| þú rifjaðir | þið rifjuðuð | þú rifjaðir | þið rifjuðuð | ||
| hann, hún, það rifjaði | þeir, þær, þau rifjuðu | hann, hún, það rifjaði | þeir, þær, þau rifjuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
rifja (þú) | rifjið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| rifjaðu | rifjiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að rifjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
rifjast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
rifjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég rifjast | við rifjumst | present (nútíð) |
ég rifjist | við rifjumst |
| þú rifjast | þið rifjist | þú rifjist | þið rifjist | ||
| hann, hún, það rifjast | þeir, þær, þau rifjast | hann, hún, það rifjist | þeir, þær, þau rifjist | ||
| past (þátíð) |
ég rifjaðist | við rifjuðumst | past (þátíð) |
ég rifjaðist | við rifjuðumst |
| þú rifjaðist | þið rifjuðust | þú rifjaðist | þið rifjuðust | ||
| hann, hún, það rifjaðist | þeir, þær, þau rifjuðust | hann, hún, það rifjaðist | þeir, þær, þau rifjuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
rifjast (þú) | rifjist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| rifjastu | rifjisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
rifjaður | rifjuð | rifjað | rifjaðir | rifjaðar | rifjuð | |
| accusative (þolfall) |
rifjaðan | rifjaða | rifjað | rifjaða | rifjaðar | rifjuð | |
| dative (þágufall) |
rifjuðum | rifjaðri | rifjuðu | rifjuðum | rifjuðum | rifjuðum | |
| genitive (eignarfall) |
rifjaðs | rifjaðrar | rifjaðs | rifjaðra | rifjaðra | rifjaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
rifjaði | rifjaða | rifjaða | rifjuðu | rifjuðu | rifjuðu | |
| accusative (þolfall) |
rifjaða | rifjuðu | rifjaða | rifjuðu | rifjuðu | rifjuðu | |
| dative (þágufall) |
rifjaða | rifjuðu | rifjaða | rifjuðu | rifjuðu | rifjuðu | |
| genitive (eignarfall) |
rifjaða | rifjuðu | rifjaða | rifjuðu | rifjuðu | rifjuðu | |
See the etymology of the corresponding lemma form.
rifja
From the same root as rífa (“to rip, pull at forcefully”).[1] The "explain" sense appears to be a metaphorical extension of the "rake hay" sense, as raking hay together is similar to raking one's thoughts and expressing them.
rifja
This entry needs an inflection-table template.