rintanarsi

Italian

rintanàr si (first-person singular present mi rintàno, first-person singular past historic mi rintanài, past participle rintanàto)

Conjugation of rintanàr si (-are) (See Appendix:Italian verbs)

person	singular			plural
infinitive	rintanàr si
auxiliary verb		èssere	gerund		rintanàndosi
present participle		rintanànte	past participle		rintanàto
person	first	second	third	first	second	third
indicative	io	tu	lui/lei, esso/essa	noi	voi	loro, essi/esse
present	mi rintàno	ti rintàni	si rintàna	ci rintaniàmo	vi rintanàte	si rintànano
imperfect	mi rintanàvo	ti rintanàvi	si rintanàva	ci rintanavàmo	vi rintanavàte	si rintanàvano
past historic	mi rintanài	ti rintanàsti	si rintanò	ci rintanàmmo	vi rintanàste	si rintanàrono
future	mi rintanerò	ti rintanerài	si rintanerà	ci rintanerémo	vi rintaneréte	si rintanerànno
conditional	io	tu	lui/lei, esso/essa	noi	voi	loro, essi/esse
present	mi rintanerèi	ti rintanerésti	si rintanerèbbe, si rintanerébbe	ci rintanerémmo	vi rintaneréste	si rintanerèbbero, si rintanerébbero
subjunctive	che io	che tu	che lui/che lei, che esso/che essa	che noi	che voi	che loro, che essi/che esse
present	mi rintàni	ti rintàni	si rintàni	ci rintaniàmo	vi rintaniàte	si rintànino
imperfect	mi rintanàssi	ti rintanàssi	si rintanàsse	ci rintanàssimo	vi rintanàste	si rintanàssero
imperative	—	tu	Lei	noi	voi	Loro
imperative		rintànati	si rintàni	rintaniàmoci	rintanàtevi	si rintànino
negative imperative		non rintanàrti, non ti rintanàre	non si rintàni	non rintaniàmoci, non ci rintaniàmo	non rintanàtevi, non vi rintanàte	non si rintànino