Borrowed from Swedish riddare, from German Ritter.
ritari
Inflection of ritari (Kotus type 6/paperi, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | ritari | ritarit | ||
genitive | ritarin | ritarien ritareiden ritareitten | ||
partitive | ritaria | ritareita ritareja | ||
illative | ritariin | ritareihin | ||
singular | plural | |||
nominative | ritari | ritarit | ||
accusative | nom. | ritari | ritarit | |
gen. | ritarin | |||
genitive | ritarin | ritarien ritareiden ritareitten | ||
partitive | ritaria | ritareita ritareja | ||
inessive | ritarissa | ritareissa | ||
elative | ritarista | ritareista | ||
illative | ritariin | ritareihin | ||
adessive | ritarilla | ritareilla | ||
ablative | ritarilta | ritareilta | ||
allative | ritarille | ritareille | ||
essive | ritarina | ritareina | ||
translative | ritariksi | ritareiksi | ||
abessive | ritaritta | ritareitta | ||
instructive | — | ritarein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
From rita (“to write”) + -ari (“-er, suffix used to create agent nouns from verbs”).
ritari m (genitive singular ritara, nominative plural ritarar)
ritari