From Old Norse rjúka, from Proto-Germanic *reukaną. Related to reykur.
rjúka (strong verb, third-person singular past indicative rauk, third-person plural past indicative ruku, supine rokið)
infinitive (nafnháttur) |
að rjúka | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
rokið | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
rjúkandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég rýk | við rjúkum | present (nútíð) |
ég rjúki | við rjúkum |
þú rýkur | þið rjúkið | þú rjúkir | þið rjúkið | ||
hann, hún, það rýkur | þeir, þær, þau rjúka | hann, hún, það rjúki | þeir, þær, þau rjúki | ||
past (þátíð) |
ég rauk | við rukum | past (þátíð) |
ég ryki | við rykjum |
þú raukst | þið rukuð | þú rykir | þið rykjuð | ||
hann, hún, það rauk | þeir, þær, þau ruku | hann, hún, það ryki | þeir, þær, þau rykju | ||
imperative (boðháttur) |
rjúk (þú) | rjúkið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
rjúktu | rjúkiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
rokinn | rokin | rokið | roknir | roknar | rokin | |
accusative (þolfall) |
rokinn | rokna | rokið | rokna | roknar | rokin | |
dative (þágufall) |
roknum | rokinni | roknu | roknum | roknum | roknum | |
genitive (eignarfall) |
rokins | rokinnar | rokins | rokinna | rokinna | rokinna | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
rokni | rokna | rokna | roknu | roknu | roknu | |
accusative (þolfall) |
rokna | roknu | rokna | roknu | roknu | roknu | |
dative (þágufall) |
rokna | roknu | rokna | roknu | roknu | roknu | |
genitive (eignarfall) |
rokna | roknu | rokna | roknu | roknu | roknu |
From Proto-Germanic *reukaną.
rjúka (singular past indicative rauk, plural past indicative ruku, past participle rokinn)
infinitive | rjúka | |
---|---|---|
present participle | rjúkandi | |
past participle | rokinn | |
indicative | present | past |
1st-person singular | rýk | rauk |
2nd-person singular | rýkr | raukt |
3rd-person singular | rýkr | rauk |
1st-person plural | rjúkum | rukum |
2nd-person plural | rjúkið | rukuð |
3rd-person plural | rjúka | ruku |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | rjúka | ryka |
2nd-person singular | rjúkir | rykir |
3rd-person singular | rjúki | ryki |
1st-person plural | rjúkim | rykim |
2nd-person plural | rjúkið | rykið |
3rd-person plural | rjúki | ryki |
imperative | present | |
2nd-person singular | rjúk | |
1st-person plural | rjúkum | |
2nd-person plural | rjúkið |
infinitive | rjúkask | |
---|---|---|
present participle | rjúkandisk | |
past participle | rokizk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | rjúkumk | rukumk |
2nd-person singular | rýksk | raukzk |
3rd-person singular | rýksk | rauksk |
1st-person plural | rjúkumsk | rukumsk |
2nd-person plural | rjúkizk | rukuzk |
3rd-person plural | rjúkask | rukusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | rjúkumk | rykumk |
2nd-person singular | rjúkisk | rykisk |
3rd-person singular | rjúkisk | rykisk |
1st-person plural | rjúkimsk | rykimsk |
2nd-person plural | rjúkizk | rykizk |
3rd-person plural | rjúkisk | rykisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | rjúksk | |
1st-person plural | rjúkumsk | |
2nd-person plural | rjúkizk |