rocznica

From roczny +‎ -ica. Compare Polish rocznica.

• IPA^(key): /rɔt͡ʃˈɲi.t͡sa/
• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: rocz‧ni‧ca

rocznica f

1. yearling (one-year-old animal)

   Synonym: (more common) roczniôk

• Jan Trepczyk (1994) “roczniak”, in Słownik polsko-kaszubski (in Kashubian), volumes 1–2
• Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “roczniak”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎

From roczny +‎ -ica. First attested in the 15th century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /rɔt͡ʃʲɲit͡sa/
• IPA^(key): (15^th CE) /rɔt͡ʃʲɲit͡sa/

rocznica f

1. The meaning of this term is uncertain. Possibilities include:
   1. money launderer; perjurer
      • 1856-1870 [15th century], Antoni Zygmunt Helcel, editor, Starodawne Prawa Polskiego Pomniki‎, volume VII, number 461:

        Iaszek de Sowlini dixisset, qud idem Nicolaus esset calumpniator et quod non esset maior vlg. rocznycza in tota terra Cracouiensi

        [Jaszek de Sowliny dixisset, qud idem Nicolaus esset calumpniator et quod non esset maior vlg. rocznica in tota terra Cracouiensi]

• >? Polish: rocznica
• >? Silesian: rocznica

• Boryś, Wiesław (2005) “rok”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Mańczak, Witold (2017) “rok”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
• Bańkowski, Andrzej (2000) “rocznica”, in Etymologiczny słownik języka polskiego (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “rocznica”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Possibly inherited from Old Polish rocznica. However, the word may have been reinnovated. By surface analysis, roczny +‎ -ica. Compare Kashubian rocznica.

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: rocz‧ni‧ca

rocznica f (related adjective rocznicowy)

1. anniversary (day that is an exact number of years (to the day) since a given significant event occurred)
2. (Middle Polish) one-year anniversary ceremony of someone's death
3. anniversary (celebration on and of such a day)
4. (Middle Polish) female equivalent of roczniak (“yearling”) (one-year-old-animal)
   1. (obsolete) one-year-old heifer or hen

• rocznica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rocznica in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rocznica”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “rocznica”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “rocznica”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rocznica”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 544

Possibly inherited from Old Polish rocznica. However, the word may have been reinnovated. By surface analysis, roczny +‎ -ica.

• IPA^(key): /rɔt͡ʂˈɲi.t͡sa/
• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: rocz‧ni‧ca

rocznica f

1. anniversary

• rocznica in silling.org
• Bogdan Kallus (2020) “rocznica”, in Słownik Gōrnoślōnskij Gŏdki, IV edition, Chorzów: Pro Loquela Silesiana, →ISBN, page 142
• Henryk Jaroszewicz (2022) “rocznica”, in Zasady pisowni języka śląskiego (in Polish), Siedlce: Wydawnictwo Naukowe IKRBL, page 127