From Latin rhonchō, from Ancient Greek ῥέγκω (rhénkō). Compare Italian ronfare, French ronchonner (“to grumble”).
ronki (present ronkas, past ronkis, future ronkos, conditional ronkus, volitive ronku)
present | past | future | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | singular | plural | singular | plural | ||
tense | ronkas | ronkis | ronkos | ||||
active participle | ronkanta | ronkantaj | ronkinta | ronkintaj | ronkonta | ronkontaj | |
acc. | ronkantan | ronkantajn | ronkintan | ronkintajn | ronkontan | ronkontajn | |
nominal active participle | ronkanto | ronkantoj | ronkinto | ronkintoj | ronkonto | ronkontoj | |
acc. | ronkanton | ronkantojn | ronkinton | ronkintojn | ronkonton | ronkontojn | |
adverbial active participle | ronkante | ronkinte | ronkonte |
infinitive | ronki | imperative | ronku | conditional | ronkus |
---|
ronki