rozgrzeszyć

• rozdrzeszyć, rozrzeszyć

From roz- +‎ Proto-Slavic *rěšiti. Calque of Latin absolvō. Compare Old Czech rozhřěšiti. The inserted -g- is from influence of grzech due to its religious connotation.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /rɔzɡr̝ɛʃʲɨt͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /rɔzɡr̝ɛʃʲɨt͡ɕ/

rozgrzeszyć pf (imperfective rozdrzeszać)

1. (Christianity, attested in Masovia) to absolve (to pardon sins)
   • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 101:

     Paklibi tego tho zyemyanyna poswyatczenye istne nye bilobi, tegdi kmyecz od vgabanya... ma bicz rosdrzeschon (absolvatur)

     [Pakliby tego to ziemianina poświadczenie istne nie byłoby, tegdy kmieć od ugabania... ma być rozdrzeszon (absolvatur)]

   • c. 1415, Spowiedź powszechna - Confessio generalis, number 2:

     Prossø tworcza wssemoganczego... y czebe, occze duchowni, bi me raczil rosdressic mich wsech grzechow

     [Proszę tworcę wszemogącego... i ciebie, oćcze duchowny, by mię raczył rozdrzeszyć mych wszech grzechow]

2. The meaning of this term is uncertain. Possibilities include:
   1. to separate, to disconnect
      • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎, Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 54, 9:

        Rozdrzesz (praecipita), gospodne, rozdzel iøziki gich, bo iesm widzal lichotø... w mescze

        [Rozdrzesz (praecipita), Gospodnie, rozdziel języki jich, bo jeśm widział lichotę... w mieście]

• Polish: rozgrzeszyć
• Silesian: rozgrzyszyć

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “rozgrzeszyć, rozdrzeszyć, rozrzeszyć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish rozgrzeszyć.

• IPA^(key): /rɔzˈɡʐɛ.ʂɘt͡ɕ/
• Rhymes: -ɛʂɘt͡ɕ
• Syllabification: roz‧grze‧szyć

rozgrzeszyć pf (imperfective rozgrzeszać)

1. (transitive, Christianity) to pardon sins
2. (transitive, by extension, figuratively) to absolve of blame
3. (reflexive with się, by extension, figuratively) to get rid of guilt

• rozgrzeszyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozgrzeszyć in Polish dictionaries at PWN