From rozkojarzyć + -ony.
rozkojarzony (comparative bardziej rozkojarzony, superlative najbardziej rozkojarzony, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | rozkojarzony | rozkojarzona | rozkojarzone | rozkojarzeni | rozkojarzone | |
genitive | rozkojarzonego | rozkojarzonej | rozkojarzonego | rozkojarzonych | ||
dative | rozkojarzonemu | rozkojarzonej | rozkojarzonemu | rozkojarzonym | ||
accusative | rozkojarzonego | rozkojarzony | rozkojarzoną | rozkojarzone | rozkojarzonych | rozkojarzone |
instrumental | rozkojarzonym | rozkojarzoną | rozkojarzonym | rozkojarzonymi | ||
locative | rozkojarzonym | rozkojarzonej | rozkojarzonym | rozkojarzonych |
rozkojarzony (passive adjectival)