rozrzucić

Hello, you have come here looking for the meaning of the word rozrzucić. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word rozrzucić, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say rozrzucić in singular and plural. Everything you need to know about the word rozrzucić you have here. The definition of the word rozrzucić will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofrozrzucić, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Polish

Etymology

From roz- +‎ rzucić.

Pronunciation

  • IPA(key): /rɔzˈʐu.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ut͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: roz‧rzu‧cić

Verb

rozrzucić pf (imperfective rozrzucać)

  1. (transitive, reflexive with się) to scatter, to disperse, to strew

Conjugation

Conjugation of rozrzucić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozrzucić
future tense 1st rozrzucę rozrzucimy
2nd rozrzucisz rozrzucicie
3rd rozrzuci rozrzucą
impersonal rozrzuci się
past tense 1st rozrzuciłem,
-(e)m rozrzucił 		rozrzuciłam,
-(e)m rozrzuciła 		rozrzuciłom,
-(e)m rozrzuciło 		rozrzuciliśmy,
-(e)śmy rozrzucili 		rozrzuciłyśmy,
-(e)śmy rozrzuciły
2nd rozrzuciłeś,
-(e)ś rozrzucił 		rozrzuciłaś,
-(e)ś rozrzuciła 		rozrzuciłoś,
-(e)ś rozrzuciło 		rozrzuciliście,
-(e)ście rozrzucili 		rozrzuciłyście,
-(e)ście rozrzuciły
3rd rozrzucił rozrzuciła rozrzuciło rozrzucili rozrzuciły
impersonal rozrzucono
conditional 1st rozrzuciłbym,
bym rozrzucił 		rozrzuciłabym,
bym rozrzuciła 		rozrzuciłobym,
bym rozrzuciło 		rozrzucilibyśmy,
byśmy rozrzucili 		rozrzuciłybyśmy,
byśmy rozrzuciły
2nd rozrzuciłbyś,
byś rozrzucił 		rozrzuciłabyś,
byś rozrzuciła 		rozrzuciłobyś,
byś rozrzuciło 		rozrzucilibyście,
byście rozrzucili 		rozrzuciłybyście,
byście rozrzuciły
3rd rozrzuciłby,
by rozrzucił 		rozrzuciłaby,
by rozrzuciła 		rozrzuciłoby,
by rozrzuciło 		rozrzuciliby,
by rozrzucili 		rozrzuciłyby,
by rozrzuciły
impersonal rozrzucono by
imperative 1st niech rozrzucę rozrzućmy
2nd rozrzuć rozrzućcie
3rd niech rozrzuci niech rozrzucą
passive adjectival participle rozrzucony rozrzucona rozrzucone rozrzuceni rozrzucone
anterior adverbial participle rozrzuciwszy
verbal noun rozrzucenie

Further reading

  • rozrzucić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozrzucić in Polish dictionaries at PWN
Wikious
Boobota
Sagapedia