ruaig

Irish

From Middle Irish rúac (noun) and rúacaid (verb).

ruaig f (genitive singular ruaige, nominative plural ruaigeanna)

Declension of ruaig

Bare forms

ruaig (present analytic ruaigeann, future analytic ruaigfidh, verbal noun ruaigeadh, past participle ruaigthe)

conjugation of ruaig (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	ruaigim	ruaigeann tú; ruaigir^†	ruaigeann sé, sí	ruaigimid	ruaigeann sibh	ruaigeann siad; ruaigid^†	a ruaigeann; a ruaigeas	ruaigtear
	past	ruaig mé; ruaigeas	ruaig tú; ruaigis	ruaig sé, sí	ruaigeamar; ruaig muid	ruaig sibh; ruaigeabhair	ruaig siad; ruaigeadar	a ruaig / ar ruaig*	ruaigeadh
	past habitual	ruaiginn	ruaigteá	ruaigeadh sé, sí	ruaigimis; ruaigeadh muid	ruaigeadh sibh	ruaigidís; ruaigeadh siad	a ruaigeadh / a ruaigeadh*	ruaigtí
future		ruaigfidh mé; ruaigfead	ruaigfidh tú; ruaigfir^†	ruaigfidh sé, sí	ruaigfimid; ruaigfidh muid	ruaigfidh sibh	ruaigfidh siad; ruaigfid^†	a ruaigfidh; a ruaigfeas	ruaigfear
conditional		ruaigfinn	ruaigfeá	ruaigfeadh sé, sí	ruaigfimis; ruaigfeadh muid	ruaigfeadh sibh	ruaigfidís; ruaigfeadh siad	a ruaigfeadh / a ruaigfeadh*	ruaigfí
subjunctive	present	go ruaige mé; go ruaigead^†	go ruaige tú; go ruaigir^†	go ruaige sé, sí	go ruaigimid; go ruaige muid	go ruaige sibh	go ruaige siad; go ruaigid^†	—	go ruaigtear
subjunctive	past	dá ruaiginn	dá ruaigteá	dá ruaigeadh sé, sí	dá ruaigimis; dá ruaigeadh muid	dá ruaigeadh sibh	dá ruaigidís; dá ruaigeadh siad	—	dá ruaigtí
imperative		ruaigim	ruaig	ruaigeadh sé, sí	ruaigimis	ruaigigí; ruaigidh^†	ruaigidís	—	ruaigtear
verbal noun		ruaigeadh
past participle		ruaigthe

* indirect relative
† archaic or dialect form