From Old Norse rugga, from Proto-Germanic *rukkōną.
rugga (third person singular past indicative ruggaði, third person plural past indicative ruggaðu, supine ruggað)
Conjugation of rugga (group v-30) | ||
---|---|---|
infinitive | rugga | |
supine | ruggað | |
participle (a6)1 | ruggandi | ruggaður |
present | past | |
first singular | ruggi | ruggaði |
second singular | ruggar | ruggaði |
third singular | ruggar | ruggaði |
plural | rugga | ruggaðu |
imperative | ||
singular | rugga! | |
plural | ruggið! | |
1Only the past participle being declined. |
From Old Norse rugga, from Proto-Germanic *rukkōną (“to rock”).
rugga (weak verb, third-person singular past indicative ruggaði, supine ruggað)
infinitive (nafnháttur) |
að rugga | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
ruggað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
ruggandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég rugga | við ruggum | present (nútíð) |
ég ruggi | við ruggum |
þú ruggar | þið ruggið | þú ruggir | þið ruggið | ||
hann, hún, það ruggar | þeir, þær, þau rugga | hann, hún, það ruggi | þeir, þær, þau ruggi | ||
past (þátíð) |
ég ruggaði | við rugguðum | past (þátíð) |
ég ruggaði | við rugguðum |
þú ruggaðir | þið rugguðuð | þú ruggaðir | þið rugguðuð | ||
hann, hún, það ruggaði | þeir, þær, þau rugguðu | hann, hún, það ruggaði | þeir, þær, þau rugguðu | ||
imperative (boðháttur) |
rugga (þú) | ruggið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
ruggaðu | ruggiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að ruggast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
ruggast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
ruggandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég ruggast | við ruggumst | present (nútíð) |
ég ruggist | við ruggumst |
þú ruggast | þið ruggist | þú ruggist | þið ruggist | ||
hann, hún, það ruggast | þeir, þær, þau ruggast | hann, hún, það ruggist | þeir, þær, þau ruggist | ||
past (þátíð) |
ég ruggaðist | við rugguðumst | past (þátíð) |
ég ruggaðist | við rugguðumst |
þú ruggaðist | þið rugguðust | þú ruggaðist | þið rugguðust | ||
hann, hún, það ruggaðist | þeir, þær, þau rugguðust | hann, hún, það ruggaðist | þeir, þær, þau rugguðust | ||
imperative (boðháttur) |
ruggast (þú) | ruggist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
ruggastu | ruggisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
ruggaður | rugguð | ruggað | ruggaðir | ruggaðar | rugguð | |
accusative (þolfall) |
ruggaðan | ruggaða | ruggað | ruggaða | ruggaðar | rugguð | |
dative (þágufall) |
rugguðum | ruggaðri | rugguðu | rugguðum | rugguðum | rugguðum | |
genitive (eignarfall) |
ruggaðs | ruggaðrar | ruggaðs | ruggaðra | ruggaðra | ruggaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
ruggaði | ruggaða | ruggaða | rugguðu | rugguðu | rugguðu | |
accusative (þolfall) |
ruggaða | rugguðu | ruggaða | rugguðu | rugguðu | rugguðu | |
dative (þágufall) |
ruggaða | rugguðu | ruggaða | rugguðu | rugguðu | rugguðu | |
genitive (eignarfall) |
ruggaða | rugguðu | ruggaða | rugguðu | rugguðu | rugguðu |
rugga f (genitive singular ruggu, nominative plural ruggur)
rugga
rugga (present ruggar, preterite ruggade, supine ruggat, imperative rugga)
Active | Passive | |||
---|---|---|---|---|
Infinitive | rugga | ruggas | ||
Supine | ruggat | ruggats | ||
Imperative | rugga | — | ||
Imper. plural1 | ruggen | — | ||
Present | Past | Present | Past | |
Indicative | ruggar | ruggade | ruggas | ruggades |
Ind. plural1 | rugga | ruggade | ruggas | ruggades |
Subjunctive2 | rugge | ruggade | rugges | ruggades |
Participles | ||||
Present participle | ruggande | |||
Past participle | ruggad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. |