ruikkia

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ruikkia. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ruikkia, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ruikkia in singular and plural. Everything you need to know about the word ruikkia you have here. The definition of the word ruikkia will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofruikkia, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Finnish

Etymology

ruikata +‎ -ia

Pronunciation

Verb

ruikkia

  1. to splatter or splash with small amounts of liquid

Conjugation

Inflection of ruikkia (Kotus type 61*A/sallia, kk-k gradation)
indicative mood
present tense perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. ruikin en ruiki 1st sing. olen ruikkinut en ole ruikkinut
2nd sing. ruikit et ruiki 2nd sing. olet ruikkinut et ole ruikkinut
3rd sing. ruikkii ei ruiki 3rd sing. on ruikkinut ei ole ruikkinut
1st plur. ruikimme emme ruiki 1st plur. olemme ruikkineet emme ole ruikkineet
2nd plur. ruikitte ette ruiki 2nd plur. olette ruikkineet ette ole ruikkineet
3rd plur. ruikkivat eivät ruiki 3rd plur. ovat ruikkineet eivät ole ruikkineet
passive ruikitaan ei ruikita passive on ruikittu ei ole ruikittu
past tense pluperfect
person positive negative person positive negative
1st sing. ruikin en ruikkinut 1st sing. olin ruikkinut en ollut ruikkinut
2nd sing. ruikit et ruikkinut 2nd sing. olit ruikkinut et ollut ruikkinut
3rd sing. ruikki ei ruikkinut 3rd sing. oli ruikkinut ei ollut ruikkinut
1st plur. ruikimme emme ruikkineet 1st plur. olimme ruikkineet emme olleet ruikkineet
2nd plur. ruikitte ette ruikkineet 2nd plur. olitte ruikkineet ette olleet ruikkineet
3rd plur. ruikkivat eivät ruikkineet 3rd plur. olivat ruikkineet eivät olleet ruikkineet
passive ruikittiin ei ruikittu passive oli ruikittu ei ollut ruikittu
conditional mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. ruikkisin en ruikkisi 1st sing. olisin ruikkinut en olisi ruikkinut
2nd sing. ruikkisit et ruikkisi 2nd sing. olisit ruikkinut et olisi ruikkinut
3rd sing. ruikkisi ei ruikkisi 3rd sing. olisi ruikkinut ei olisi ruikkinut
1st plur. ruikkisimme emme ruikkisi 1st plur. olisimme ruikkineet emme olisi ruikkineet
2nd plur. ruikkisitte ette ruikkisi 2nd plur. olisitte ruikkineet ette olisi ruikkineet
3rd plur. ruikkisivat eivät ruikkisi 3rd plur. olisivat ruikkineet eivät olisi ruikkineet
passive ruikittaisiin ei ruikittaisi passive olisi ruikittu ei olisi ruikittu
imperative mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. — — 1st sing. — —
2nd sing. ruiki älä ruiki 2nd sing. — —
3rd sing. ruikkikoon älköön ruikkiko 3rd sing. olkoon ruikkinut älköön olko ruikkinut
1st plur. ruikkikaamme älkäämme ruikkiko 1st plur. — —
2nd plur. ruikkikaa älkää ruikkiko 2nd plur. — —
3rd plur. ruikkikoot älkööt ruikkiko 3rd plur. olkoot ruikkineet älkööt olko ruikkineet
passive ruikittakoon älköön ruikittako passive olkoon ruikittu älköön olko ruikittu
potential mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. ruikkinen en ruikkine 1st sing. lienen ruikkinut en liene ruikkinut
2nd sing. ruikkinet et ruikkine 2nd sing. lienet ruikkinut et liene ruikkinut
3rd sing. ruikkinee ei ruikkine 3rd sing. lienee ruikkinut ei liene ruikkinut
1st plur. ruikkinemme emme ruikkine 1st plur. lienemme ruikkineet emme liene ruikkineet
2nd plur. ruikkinette ette ruikkine 2nd plur. lienette ruikkineet ette liene ruikkineet
3rd plur. ruikkinevat eivät ruikkine 3rd plur. lienevät ruikkineet eivät liene ruikkineet
passive ruikittaneen ei ruikittane passive lienee ruikittu ei liene ruikittu
Nominal forms
infinitives participles
active passive active passive
1st ruikkia present ruikkiva ruikittava
long 1st1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st ruikkiakseni ruikkiaksemme
2nd ruikkiaksesi ruikkiaksenne
3rd ruikkiakseen
ruikkiaksensa
past ruikkinut ruikittu
2nd inessive2 ruikkiessa ruikittaessa agent4 ruikkima
Possessive forms
Person sing. plur.
1st ruikkiessani ruikkiessamme
2nd ruikkiessasi ruikkiessanne
3rd ruikkiessaan
ruikkiessansa
negative ruikkimaton
instructive ruikkien —
1) Used only with a possessive suffix.

2) Usually with a possessive suffix (active only).
3) Some uses of the verbal noun are called the 'fourth infinitive' by certain sources (more details).

4) Usually with a possessive suffix. May not be used with all verbs, especially intransitive ones (more details). Distinct from nouns with the -ma suffix and third infinitive forms.
3rd inessive ruikkimassa —
elative ruikkimasta —
illative ruikkimaan —
adessive ruikkimalla —
abessive ruikkimatta —
instructive ruikkiman ruikittaman
4th3 verbal noun ruikkiminen
5th1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st ruikkimaisillani ruikkimaisillamme
2nd ruikkimaisillasi ruikkimaisillanne
3rd ruikkimaisillaan
ruikkimaisillansa

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia