ruikku (colloquial)
Inflection of ruikku (Kotus type 1*A/valo, kk-k gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | ruikku | ruikut | |
genitive | ruikun | ruikkujen | |
partitive | ruikkua | ruikkuja | |
illative | ruikkuun | ruikkuihin | |
singular | plural | ||
nominative | ruikku | ruikut | |
accusative | nom. | ruikku | ruikut |
gen. | ruikun | ||
genitive | ruikun | ruikkujen | |
partitive | ruikkua | ruikkuja | |
inessive | ruikussa | ruikuissa | |
elative | ruikusta | ruikuista | |
illative | ruikkuun | ruikkuihin | |
adessive | ruikulla | ruikuilla | |
ablative | ruikulta | ruikuilta | |
allative | ruikulle | ruikuille | |
essive | ruikkuna | ruikkuina | |
translative | ruikuksi | ruikuiksi | |
abessive | ruikutta | ruikuitta | |
instructive | — | ruikuin | |
comitative | See the possessive forms below. |