From Proto-Finnic *rutto.
rutt (genitive rutu, partitive ruttu)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | rutt | rutud |
genitive | rutu | ruttude |
partitive | ruttu | ruttusid |
illative | rutusse | ruttudesse |
inessive | rutus | ruttudes |
elative | rutust | ruttudest |
allative | rutule | ruttudele |
adessive | rutul | ruttudel |
ablative | rutult | ruttudelt |
translative | rutuks | ruttudeks |
terminative | rutuni | ruttudeni |
essive | rutuna | ruttudena |
abessive | rututa | ruttudeta |
comitative | rutuga | ruttudega |
Borrowed from French route. Attested since 1699.
rutt c
Declension of rutt | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | rutt | rutten | rutter | rutterna |
Genitive | rutts | ruttens | rutters | rutternas |