ruttu
Possibly from Swedish skrutta.
ruttu
Inflection of ruttu (Kotus type 1*C/valo, tt-t gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | ruttu | rutut | |
genitive | rutun | ruttujen | |
partitive | ruttua | ruttuja | |
illative | ruttuun | ruttuihin | |
singular | plural | ||
nominative | ruttu | rutut | |
accusative | nom. | ruttu | rutut |
gen. | rutun | ||
genitive | rutun | ruttujen | |
partitive | ruttua | ruttuja | |
inessive | rutussa | rutuissa | |
elative | rutusta | rutuista | |
illative | ruttuun | ruttuihin | |
adessive | rutulla | rutuilla | |
ablative | rutulta | rutuilta | |
allative | rutulle | rutuille | |
essive | ruttuna | ruttuina | |
translative | rutuksi | rutuiksi | |
abessive | rututta | rutuitta | |
instructive | — | rutuin | |
comitative | See the possessive forms below. |