Borrowed from Middle Low German schrūve.
ruuvi
Inflection of ruuvi (Kotus type 5/risti, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | ruuvi | ruuvit | ||
genitive | ruuvin | ruuvien | ||
partitive | ruuvia | ruuveja | ||
illative | ruuviin | ruuveihin | ||
singular | plural | |||
nominative | ruuvi | ruuvit | ||
accusative | nom. | ruuvi | ruuvit | |
gen. | ruuvin | |||
genitive | ruuvin | ruuvien | ||
partitive | ruuvia | ruuveja | ||
inessive | ruuvissa | ruuveissa | ||
elative | ruuvista | ruuveista | ||
illative | ruuviin | ruuveihin | ||
adessive | ruuvilla | ruuveilla | ||
ablative | ruuvilta | ruuveilta | ||
allative | ruuville | ruuveille | ||
essive | ruuvina | ruuveina | ||
translative | ruuviksi | ruuveiksi | ||
abessive | ruuvitta | ruuveitta | ||
instructive | — | ruuvein | ||
comitative | See the possessive forms below. |