ráð n (genitive singular ráðs, plural ráð)
n4 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | ráð | ráðið | ráð | ráðini |
accusative | ráð | ráðið | ráð | ráðini |
dative | ráð, ráði | ráðnum | ráðum | ráðunum |
genitive | ráðs | ráðsins | ráða | ráðanna |
ráð n (genitive singular ráðs, nominative plural ráð)
From Proto-Norse *ᚱᚨᛞᚨ n (*rada /rāda/), from Proto-Germanic *rēdą n, alternative form of *rēdaz m, whence Old English rǣd m, Old High German rāt m (“advice”) (German Rat m (“advice”)), Proto-Norse *ᚱᚨᛞᚨᛉ (*radaʀ /*rādaʀ/) (attested in personal name), Old Norse -ráðr.
ráð n (genitive ráðs, plural rǫ́ð)
neuter | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | ráð | ráðit | rǫ́ð | rǫ́ðin |
accusative | ráð | ráðit | rǫ́ð | rǫ́ðin |
dative | ráði | ráðinu | rǫ́ðum | rǫ́ðunum |
genitive | ráðs | ráðsins | ráða | ráðanna |