From søgufrøði (“science of history”) + -ingur (“-ist,-ian, -er”).
søgufrøðingur m (genitive singular søgufrøðings, plural søgufrøðingar)
Declension of søgufrøðingur | ||||
---|---|---|---|---|
m6 | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | søgufrøðingur | søgufrøðingurin | søgufrøðingar | søgufrøðingarnir |
accusative | søgufrøðing | søgufrøðingin | søgufrøðingar | søgufrøðingarnar |
dative | søgufrøðingi | søgufrøðinginum | søgufrøðingum | søgufrøðingunum |
genitive | søgufrøðings | søgufrøðingsins | søgufrøðinga | søgufrøðinganna |