From Proto-Turkic *sïp (“colt of a donkey”).
sıpa (definite accusative sıpanı, plural sıpalar)
Declension of sıpa | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | |||||||
nominative | sıpa |
sıpalar | ||||||
definite accusative | sıpanı |
sıpaları | ||||||
dative | sıpaya |
sıpalara | ||||||
locative | sıpada |
sıpalarda | ||||||
ablative | sıpadan |
sıpalardan | ||||||
definite genitive | sıpanın |
sıpaların |
Inherited from Ottoman Turkish صپا (sıpa), from Proto-Turkic *sïp (“colt of a donkey”).
sıpa (definite accusative sıpayı, plural sıpalar)
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | sıpa | |
Definite accusative | sıpayı | |
Singular | Plural | |
Nominative | sıpa | sıpalar |
Definite accusative | sıpayı | sıpaları |
Dative | sıpaya | sıpalara |
Locative | sıpada | sıpalarda |
Ablative | sıpadan | sıpalardan |
Genitive | sıpanın | sıpaların |