Inherited from Old Polish służebnik. By surface analysis, służebny + -ik. Sense 1 is a semantic loan from Russian служе́бник (služébnik).
służebnik m pers (female equivalent służebnica or służebniczka)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | służebnik | służebnicy/służebniki (deprecative) |
genitive | służebnika | służebników |
dative | służebnikowi | służebnikom |
accusative | służebnika | służebników |
instrumental | służebnikiem | służebnikami |
locative | służebniku | służebnikach |
vocative | służebniku | służebnicy |
służebnik m inan (diminutive służebniczek)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | służebnik | służebniki |
genitive | służebnika | służebników |
dative | służebnikowi | służebnikom |
accusative | służebnik | służebniki |
instrumental | służebnikiem | służebnikami |
locative | służebniku | służebnikach |
vocative | służebniku | służebniki |