saban

Hello, you have come here looking for the meaning of the word saban. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word saban, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say saban in singular and plural. Everything you need to know about the word saban you have here. The definition of the word saban will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofsaban, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: Saban, šaban, and Şaban

Gothic

Romanization

saban

  1. Romanization of 𐍃𐌰𐌱𐌰𐌽

Tatar

Etymology

From Proto-Turkic *sa(r)pan (plough).

Noun

saban

  1. plough

References

  1. ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*sa(r)pan”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish صبان (saban, plough), itself from Proto-Turkic *sarpan (plough).

Noun

saban

  1. plough, plow

Declension

Inflection
Nominative saban
Definite accusative sabanı
Singular Plural
Nominative saban sabanlar
Definite accusative sabanı sabanları
Dative sabana sabanlara
Locative sabanda sabanlarda
Ablative sabandan sabanlardan
Genitive sabanın sabanların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular sabanım sabanlarım
2nd singular sabanın sabanların
3rd singular sabanı sabanları
1st plural sabanımız sabanlarımız
2nd plural sabanınız sabanlarınız
3rd plural sabanları sabanları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular sabanımı sabanlarımı
2nd singular sabanını sabanlarını
3rd singular sabanını sabanlarını
1st plural sabanımızı sabanlarımızı
2nd plural sabanınızı sabanlarınızı
3rd plural sabanlarını sabanlarını
Dative
Singular Plural
1st singular sabanıma sabanlarıma
2nd singular sabanına sabanlarına
3rd singular sabanına sabanlarına
1st plural sabanımıza sabanlarımıza
2nd plural sabanınıza sabanlarınıza
3rd plural sabanlarına sabanlarına
Locative
Singular Plural
1st singular sabanımda sabanlarımda
2nd singular sabanında sabanlarında
3rd singular sabanında sabanlarında
1st plural sabanımızda sabanlarımızda
2nd plural sabanınızda sabanlarınızda
3rd plural sabanlarında sabanlarında
Ablative
Singular Plural
1st singular sabanımdan sabanlarımdan
2nd singular sabanından sabanlarından
3rd singular sabanından sabanlarından
1st plural sabanımızdan sabanlarımızdan
2nd plural sabanınızdan sabanlarınızdan
3rd plural sabanlarından sabanlarından
Genitive
Singular Plural
1st singular sabanımın sabanlarımın
2nd singular sabanının sabanlarının
3rd singular sabanının sabanlarının
1st plural sabanımızın sabanlarımızın
2nd plural sabanınızın sabanlarınızın
3rd plural sabanlarının sabanlarının

Derived terms

References

  1. ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*sa(r)pan”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill