sabretmek

Hello, you have come here looking for the meaning of the word sabretmek. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word sabretmek, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say sabretmek in singular and plural. Everything you need to know about the word sabretmek you have here. The definition of the word sabretmek will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofsabretmek, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Turkish

Etymology

From sabır +‎ etmek.

Pronunciation

  • Audio:(file)
  • Hyphenation: sab‧ret‧mek

Verb

sabretmek (third-person singular simple present sabreder)

  1. to be patient

Conjugation

Conjugation of sabretmek

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive sabretmek
impersonal participle imperfective sabreden
perfective sabretmiş
prospective sabredecek
personal participle non-prospective sabrettiğim sabrettiğin sabrettiği sabrettiğimiz sabrettiğiniz sabrettikleri
prospective sabredeceğim sabredeceğin sabredeceği sabredeceğimiz sabredeceğiniz sabredecekleri
verbal noun sabretme
way of doing sabrediş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist sabrederim sabredersin sabreder sabrederiz sabredersiniz sabrederler
imperfective sabrediyorum sabrediyorsun sabrediyor sabrediyoruz sabrediyorsunuz sabrediyorlar
past perfective sabrettim sabrettin sabretti sabrettik sabrettiniz sabrettiler
imperfective sabrediyordum sabrediyordun sabrediyordu sabrediyorduk sabrediyordunuz sabrediyorlardı (or sabrediyordular)
future sabredeceğim sabredeceksin sabredecek sabredeceğiz sabredeceksiniz sabredecekler
inferential perfective sabretmişim sabretmişsin sabretmiş sabretmişiz sabretmişsiniz sabretmişler
aorist sabredermişim sabredermişsin sabredermiş sabredermişiz sabredermişsiniz sabrederlermiş (or sabredermişlar)
imperfective sabrediyormuşum sabrediyormuşsun sabrediyormuş sabrediyormuşuz sabrediyormuşsunuz sabrediyorlarmış
conditional simple sabretsem sabretsen sabretse sabretsek sabretseniz sabretseler
perfective sabretseydim sabretseydin sabretseydi sabretseydik sabretseydiniz sabretseydiler
optative sabredeyim sabredesin sabrede sabredelim sabredesiniz sabredeler
progressive sabretmekteyim sabretmektesin sabretmekte sabretmekteyiz sabretmektesiniz sabretmekteler
necessitative sabretmeliyim sabretmelisin sabretmeli sabretmeliyiz sabretmelisiniz sabretmeliler
imperative sabret sabretsin sabredin (or sabrediniz) sabretsinler
Positive interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist sabreder miyim? sabreder misin? sabreder mi? sabreder miyiz? sabreder misiniz? sabrederler mi?
imperfective sabrediyor muyum? sabrediyor musun? sabrediyor mu? sabrediyor muyuz? sabrediyor musunuz? sabrediyorlar mı?
past perfective sabrettim mi? sabrettin mi? sabretti mi? sabrettik mi? sabrettiniz mi? sabrettiler mi?
imperfective sabrediyor muydum? sabrediyor muydun? sabrediyor muydu? sabrediyor muyduk? sabrediyor muydunuz? sabrediyorlar mıydı?
future sabredecek miyim? sabredecek misin? sabredecek mi? sabredecek miyiz? sabredecek misiniz? sabredecekler mi?
inferential perfective sabretmiş miyim? sabretmiş misin? sabretmiş mi? sabretmiş miyiz? sabretmiş misiniz? sabretmişler mi?
aorist sabreder miymişim? sabreder miymişsin? sabreder miymiş? sabreder miymişiz? sabreder miymişsiniz? sabrederler miymiş?
imperfective sabrediyor muymuşum? sabrediyor muymuşsun? sabrediyor muymuş? sabrediyor muymuşuz? sabrediyor muymuşsunuz? sabrediyorlar mıymış?
conditional simple sabretsem mi? sabretsen mi? sabretse mi? sabretsek mi? sabretseniz mi? sabretseler mi?
perfective sabretse miydim? sabretse miydin? sabretse miydi? sabretse miydik? sabretse miydiniz? sabretseler miydi?
progressive sabretmekte

miyim?

sabretmekte misin? sabretmekte mi? sabretmekte miyiz? sabretmekte misiniz? sabretmekteler mi?
necessitative sabretmeli

miyim?

sabretmeli misin? sabretmeli mi? sabretmeli miyiz? sabretmeli misiniz? sabretmeliler mi?
Negative declarative
infinitive sabretmemek
impersonal participle imperfective sabretmeyen
perfective sabretmemiş
prospective sabretmeyecek
personal participle non-prospective sabretmediğim sabretmediğin sabretmediği sabretmediğimiz sabretmediğiniz sabretmedikleri
prospective sabretmeyeceğim sabretmeyeceğin sabretmeyeceği sabretmeyeceğimiz sabretmeyeceğiniz sabretmeyecekleri
verbal noun sabretmeme
way of doing sabretmeyiş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist sabretmem sabretmezsin sabretmez sabretmeyiz sabretmezsiniz sabretmezler
imperfective sabretmiyorum sabretmiyorsun sabretmiyor sabretmiyoruz sabretmiyorsunuz sabretmiyorlar
past perfective sabretmedim sabretmedin sabretmedi sabretmedik sabretmediniz sabretmediler
imperfective sabretmiyordum sabretmiyordun sabretmiyordu sabretmiyorduk sabretmiyordunuz sabretmiyorlardı
future sabretmeyeceğim sabretmeyeceksin sabretmeyecek sabretmeyeceğiz sabretmeyeceksiniz sabretmeyecekler
inferential perfective sabretmemişim sabretmemişsin sabretmemiş sabretmemişiz sabretmemişsiniz sabretmemişler
aorist sabretmezmişim sabretmezmişsin sabretmezmiş sabretmezmişiz sabretmezmişsiniz sabretmezlermiş
imperfective sabretmiyormuşum sabretmiyormuşsun sabretmiyormuş sabretmiyormuşuz sabretmiyormuşsunuz sabretmiyorlarmış
conditional simple sabretmesem sabretmesen sabretmese sabretmesek sabretmeseniz sabretmeseler
perfective sabretmeseydim sabretmeseydin sabretmeseydi sabretmeseydik sabretmeseydiniz sabretmeseydiler
optative sabretmeyeyim sabretmeyesin sabretmeye sabretmeyelim sabretmeyesiniz sabretmeyeler
progressive sabretmemekteyim sabretmemektesin sabretmemekte sabretmemekteyiz sabretmemektesiniz sabretmemekteler
necessitative sabretmemeliyim sabretmemelisin sabretmemeli sabretmemeliyiz sabretmemelisiniz sabretmemeliler
imperative sabretme sabretmesin sabretmeyin (or sabretmeyiniz) sabretmesinler
Negative interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist sabretmez miyim? sabretmez misin? sabretmez mi? sabretmez miyiz? sabretmez misiniz? sabretmezler mi?
imperfective sabretmiyor muyum? sabretmiyor musun? sabretmiyor mu? sabretmiyor muyuz? sabretmiyor musunuz? sabretmiyorlar mı?
past perfective sabretmedim mi? sabretmedin mi? sabretmedi mi? sabretmedik mi? sabretmediniz mi? sabretmediler mi?
imperfective sabretmiyor muydum? sabretmiyor muydun? sabretmiyor muydu? sabretmiyor muyduk? sabretmiyor muydunuz? sabretmiyorlar mıydı?
future sabretmeyecek miyim? sabretmeyecek misin? sabretmeyecek mi? sabretmeyecek miyiz? sabretmeyecek misiniz? sabretmeyecekler mi?
inferential perfective sabretmemiş miyim? sabretmemiş misin? sabretmemiş mi? sabretmemiş miyiz? sabretmemiş misiniz? sabretmemişler mi?
aorist sabretmez miymişim? sabretmez miymişsin? sabretmez mimiş? sabretmez miymişiz? sabretmez miymişsiniz? sabretmezler miymiş?
imperfective sabretmiyor muymuşum? sabretmiyor muymuşsun? sabretmiyor muymuş? sabretmiyor muymuşuz? sabretmiyor muymuşsunuz? sabretmiyorlar mıymış?
conditional simple sabretmesem mi? sabretmesen mi? sabretmese mi? sabretmesek mi? sabretmeseniz mi? sabretmeseler mi?
perfective sabretmese miydim? sabretmese miydin? sabretmese miydi? sabretmese miydik? sabretmese miydiniz? sabretmeseler miydi?
progressive sabretmemekte miyim? sabretmemekte misin? sabretmemekte mi? sabretmemekte miyiz? sabretmemekte misiniz? sabretmemekteler mi?
necessitative sabretmemeli miyim? sabretmemeli misin? sabretmemeli mi? sabretmemeli miyiz? sabretmemeli misiniz? sabretmemeliler mi?

See also

References

  • “sabretmek”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
Wikious
Boobota
Sagapedia