samenwonen
Conjugation of samenwonen (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | samenwonen | |||
past singular | woonde samen | |||
past participle | samengewoond | |||
infinitive | samenwonen | |||
gerund | samenwonen n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | woon samen | woonde samen | samenwoon | samenwoonde |
2nd person sing. (jij) | woont samen, woon samen2 | woonde samen | samenwoont | samenwoonde |
2nd person sing. (u) | woont samen | woonde samen | samenwoont | samenwoonde |
2nd person sing. (gij) | woont samen | woonde samen | samenwoont | samenwoonde |
3rd person singular | woont samen | woonde samen | samenwoont | samenwoonde |
plural | wonen samen | woonden samen | samenwonen | samenwoonden |
subjunctive sing.1 | wone samen | woonde samen | samenwone | samenwoonde |
subjunctive plur.1 | wonen samen | woonden samen | samenwonen | samenwoonden |
imperative sing. | woon samen | |||
imperative plur.1 | woont samen | |||
participles | samenwonend | samengewoond | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |