From samvittighed + -s- + fuld.
samvittighedsfuld (neuter samvittighedsfuldt, plural and definite singular attributive samvittighedsfulde)
positive | comparative | superlative | |
---|---|---|---|
indefinite common singular | samvittighedsfuld | mere samvittighedsfuld | mest samvittighedsfuld2 |
indefinite neuter singular | samvittighedsfuldt | mere samvittighedsfuld | mest samvittighedsfuld2 |
plural | samvittighedsfulde | mere samvittighedsfuld | mest samvittighedsfuld2 |
definite attributive1 | samvittighedsfulde | mere samvittighedsfuld | mest samvittighedsfulde |
1 When an adjective is applied predicatively to something definite,
the corresponding "indefinite" form is used.
2 The "indefinite" superlatives may not be used attributively.