sana (“word”) + -sto. Coined by Finnish physician and philologist Elias Lönnrot in 1836.
sanasto
Inflection of sanasto (Kotus type 1/valo, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | sanasto | sanastot | ||
genitive | sanaston | sanastojen | ||
partitive | sanastoa | sanastoja | ||
illative | sanastoon | sanastoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | sanasto | sanastot | ||
accusative | nom. | sanasto | sanastot | |
gen. | sanaston | |||
genitive | sanaston | sanastojen | ||
partitive | sanastoa | sanastoja | ||
inessive | sanastossa | sanastoissa | ||
elative | sanastosta | sanastoista | ||
illative | sanastoon | sanastoihin | ||
adessive | sanastolla | sanastoilla | ||
ablative | sanastolta | sanastoilta | ||
allative | sanastolle | sanastoille | ||
essive | sanastona | sanastoina | ||
translative | sanastoksi | sanastoiksi | ||
abessive | sanastotta | sanastoitta | ||
instructive | — | sanastoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |