sana + -iainen, after its use in sananjalka. Taken into wide use through Elias Lönnrot's Flora Fennica (1860), but first attested in 1326. through a toponym (place name).
saniainen
Inflection of saniainen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | saniainen | saniaiset | |
genitive | saniaisen | saniaisten saniaisien | |
partitive | saniaista | saniaisia | |
illative | saniaiseen | saniaisiin | |
singular | plural | ||
nominative | saniainen | saniaiset | |
accusative | nom. | saniainen | saniaiset |
gen. | saniaisen | ||
genitive | saniaisen | saniaisten saniaisien | |
partitive | saniaista | saniaisia | |
inessive | saniaisessa | saniaisissa | |
elative | saniaisesta | saniaisista | |
illative | saniaiseen | saniaisiin | |
adessive | saniaisella | saniaisilla | |
ablative | saniaiselta | saniaisilta | |
allative | saniaiselle | saniaisille | |
essive | saniaisena | saniaisina | |
translative | saniaiseksi | saniaisiksi | |
abessive | saniaisetta | saniaisitta | |
instructive | — | saniaisin | |
comitative | See the possessive forms below. |