Borrowed from Konkani सान्नां (sānnā̃).
sanna (plural sannas)
sanna (plural )
From san + -na, literally “our language”.
sanna f
sanna (demonstrative) (plural sakku)
singular | plural | |
---|---|---|
absolutive | sanna | sakku |
ergative | sassuma | sakkua |
allative | sassumunnga | sakkununnga |
ablative | sassumannga | sakkunannga |
prosecutive | sassumuuna | sakkunuuna |
locative | sassumani | sakkunani |
instrumental | sassuminnga | sakkuninnga |
equative | sassumatut | sakkunatut |
sanna (weak verb, third-person singular past indicative sannaði, supine sannað)
infinitive (nafnháttur) |
að sanna | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
sannað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
sannandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég sanna | við sönnum | present (nútíð) |
ég sanni | við sönnum |
þú sannar | þið sannið | þú sannir | þið sannið | ||
hann, hún, það sannar | þeir, þær, þau sanna | hann, hún, það sanni | þeir, þær, þau sanni | ||
past (þátíð) |
ég sannaði | við sönnuðum | past (þátíð) |
ég sannaði | við sönnuðum |
þú sannaðir | þið sönnuðuð | þú sannaðir | þið sönnuðuð | ||
hann, hún, það sannaði | þeir, þær, þau sönnuðu | hann, hún, það sannaði | þeir, þær, þau sönnuðu | ||
imperative (boðháttur) |
sanna (þú) | sannið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
sannaðu | sanniði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að sannast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
sannast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
sannandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég sannast | við sönnumst | present (nútíð) |
ég sannist | við sönnumst |
þú sannast | þið sannist | þú sannist | þið sannist | ||
hann, hún, það sannast | þeir, þær, þau sannast | hann, hún, það sannist | þeir, þær, þau sannist | ||
past (þátíð) |
ég sannaðist | við sönnuðumst | past (þátíð) |
ég sannaðist | við sönnuðumst |
þú sannaðist | þið sönnuðust | þú sannaðist | þið sönnuðust | ||
hann, hún, það sannaðist | þeir, þær, þau sönnuðust | hann, hún, það sannaðist | þeir, þær, þau sönnuðust | ||
imperative (boðháttur) |
sannast (þú) | sannist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
sannastu | sannisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
sannaður | sönnuð | sannað | sannaðir | sannaðar | sönnuð | |
accusative (þolfall) |
sannaðan | sannaða | sannað | sannaða | sannaðar | sönnuð | |
dative (þágufall) |
sönnuðum | sannaðri | sönnuðu | sönnuðum | sönnuðum | sönnuðum | |
genitive (eignarfall) |
sannaðs | sannaðrar | sannaðs | sannaðra | sannaðra | sannaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
sannaði | sannaða | sannaða | sönnuðu | sönnuðu | sönnuðu | |
accusative (þolfall) |
sannaða | sönnuðu | sannaða | sönnuðu | sönnuðu | sönnuðu | |
dative (þágufall) |
sannaða | sönnuðu | sannaða | sönnuðu | sönnuðu | sönnuðu | |
genitive (eignarfall) |
sannaða | sönnuðu | sannaða | sönnuðu | sönnuðu | sönnuðu |
sanna f (genitive singular sönnu, nominative plural sönnur)
sanna
sanna f (plural sanne)
From Ancient Greek σάννας (sánnas).
sanna f (genitive sannae); first declension
First-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | sanna | sannae |
genitive | sannae | sannārum |
dative | sannae | sannīs |
accusative | sannam | sannās |
ablative | sannā | sannīs |
vocative | sanna | sannae |
Uncertain. Perhaps a borrowing of Old Norse sanna, senna, from Proto-Germanic *sanþōną, *sanþijaną, from *sanþaz (“true”).
sanna
From Proto-Germanic *sanþōną, from *sanþaz, whence also Old Norse saðr. The English soothe is a cognate.
sanna
infinitive | sanna | |
---|---|---|
present participle | sannandi | |
past participle | sannaðr | |
indicative | present | past |
1st-person singular | sanna | sannaða |
2nd-person singular | sannar | sannaðir |
3rd-person singular | sannar | sannaði |
1st-person plural | sǫnnum | sǫnnuðum |
2nd-person plural | sannið | sǫnnuðuð |
3rd-person plural | sanna | sǫnnuðu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | sanna | sannaða |
2nd-person singular | sannir | sannaðir |
3rd-person singular | sanni | sannaði |
1st-person plural | sannim | sannaðim |
2nd-person plural | sannið | sannaðið |
3rd-person plural | sanni | sannaði |
imperative | present | |
2nd-person singular | sanna | |
1st-person plural | sǫnnum | |
2nd-person plural | sannið |
infinitive | sannask | |
---|---|---|
present participle | sannandisk | |
past participle | sannazk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | sǫnnumk | sǫnnuðumk |
2nd-person singular | sannask | sannaðisk |
3rd-person singular | sannask | sannaðisk |
1st-person plural | sǫnnumsk | sǫnnuðumsk |
2nd-person plural | sannizk | sǫnnuðuzk |
3rd-person plural | sannask | sǫnnuðusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | sǫnnumk | sǫnnuðumk |
2nd-person singular | sannisk | sannaðisk |
3rd-person singular | sannisk | sannaðisk |
1st-person plural | sannimsk | sannaðimsk |
2nd-person plural | sannizk | sannaðizk |
3rd-person plural | sannisk | sannaðisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | sannask | |
1st-person plural | sǫnnumsk | |
2nd-person plural | sannizk |
sanna f (genitive sǫnnu)
From Old Norse sanna, from Proto-Germanic *sanþōną.
sanna
present | past | ||||
---|---|---|---|---|---|
infinitive | sanna | — | |||
participle | sannandi, -e | sannaþer | |||
active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
iæk | sannar | sanni, -e | — | sannaþi, -e | sannaþi, -e |
þū | sannar | sanni, -e | sanna | sannaþi, -e | sannaþi, -e |
han | sannar | sanni, -e | — | sannaþi, -e | sannaþi, -e |
vīr | sannum, -om | sannum, -om | sannum, -om | sannaþum, -om | sannaþum, -om |
īr | sannin | sannin | sannin | sannaþin | sannaþin |
þēr | sanna | sannin | — | sannaþu, -o | sannaþin |
mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
iæk | sannas | sannis, -es | — | sannaþis, -es | sannaþis, -es |
þū | sannas | sannis, -es | — | sannaþis, -es | sannaþis, -es |
han | sannas | sannis, -es | — | sannaþis, -es | sannaþis, -es |
vīr | sannums, -oms | sannums, -oms | — | sannaþums, -oms | sannaþums, -oms |
īr | sannins | sannins | — | sannaþins | sannaþins |
þēr | sannas | sannins | — | sannaþus, -os | sannaþins |
sanna
Case \ Number | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative (first) | sanno | sannā |
Accusative (second) | sannaṃ | sanne |
Instrumental (third) | sannena | sannehi or sannebhi |
Dative (fourth) | sannassa or sannāya or sannatthaṃ | sannānaṃ |
Ablative (fifth) | sannasmā or sannamhā or sannā | sannehi or sannebhi |
Genitive (sixth) | sannassa | sannānaṃ |
Locative (seventh) | sannasmiṃ or sannamhi or sanne | sannesu |
Vocative (calling) | sanna | sannā |
Case \ Number | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative (first) | sannā | sannāyo or sannā |
Accusative (second) | sannaṃ | sannāyo or sannā |
Instrumental (third) | sannāya | sannāhi or sannābhi |
Dative (fourth) | sannāya | sannānaṃ |
Ablative (fifth) | sannāya | sannāhi or sannābhi |
Genitive (sixth) | sannāya | sannānaṃ |
Locative (seventh) | sannāya or sannāyaṃ | sannāsu |
Vocative (calling) | sanne | sannāyo or sannā |
Case \ Number | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative (first) | sannaṃ | sannāni |
Accusative (second) | sannaṃ | sannāni |
Instrumental (third) | sannena | sannehi or sannebhi |
Dative (fourth) | sannassa or sannāya or sannatthaṃ | sannānaṃ |
Ablative (fifth) | sannasmā or sannamhā or sannā | sannehi or sannebhi |
Genitive (sixth) | sannassa | sannānaṃ |
Locative (seventh) | sannasmiṃ or sannamhi or sanne | sannesu |
Vocative (calling) | sanna | sannāni |
sanna
Case \ Number | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative (first) | sanno | sannā |
Accusative (second) | sannaṃ | sanne |
Instrumental (third) | sannena | sannehi or sannebhi |
Dative (fourth) | sannassa or sannāya or sannatthaṃ | sannānaṃ |
Ablative (fifth) | sannasmā or sannamhā or sannā | sannehi or sannebhi |
Genitive (sixth) | sannassa | sannānaṃ |
Locative (seventh) | sannasmiṃ or sannamhi or sanne | sannesu |
Vocative (calling) | sanna | sannā |
Case \ Number | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative (first) | sannā | sannāyo or sannā |
Accusative (second) | sannaṃ | sannāyo or sannā |
Instrumental (third) | sannāya | sannāhi or sannābhi |
Dative (fourth) | sannāya | sannānaṃ |
Ablative (fifth) | sannāya | sannāhi or sannābhi |
Genitive (sixth) | sannāya | sannānaṃ |
Locative (seventh) | sannāya or sannāyaṃ | sannāsu |
Vocative (calling) | sanne | sannāyo or sannā |
Case \ Number | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative (first) | sannaṃ | sannāni |
Accusative (second) | sannaṃ | sannāni |
Instrumental (third) | sannena | sannehi or sannebhi |
Dative (fourth) | sannassa or sannāya or sannatthaṃ | sannānaṃ |
Ablative (fifth) | sannasmā or sannamhā or sannā | sannehi or sannebhi |
Genitive (sixth) | sannassa | sannānaṃ |
Locative (seventh) | sannasmiṃ or sannamhi or sanne | sannesu |
Vocative (calling) | sanna | sannāni |
sanna