Borrowed from Proto-Norse (*saumaʀ), from Proto-Germanic *saumaz.
sauma
Inflection of sauma (Kotus type 9/kala, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | sauma | saumat | |
genitive | sauman | saumojen | |
partitive | saumaa | saumoja | |
illative | saumaan | saumoihin | |
singular | plural | ||
nominative | sauma | saumat | |
accusative | nom. | sauma | saumat |
gen. | sauman | ||
genitive | sauman | saumojen saumain rare | |
partitive | saumaa | saumoja | |
inessive | saumassa | saumoissa | |
elative | saumasta | saumoista | |
illative | saumaan | saumoihin | |
adessive | saumalla | saumoilla | |
ablative | saumalta | saumoilta | |
allative | saumalle | saumoille | |
essive | saumana | saumoina | |
translative | saumaksi | saumoiksi | |
abessive | saumatta | saumoitta | |
instructive | — | saumoin | |
comitative | See the possessive forms below. |
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
sauma (weak verb, third-person singular past indicative saumaði, supine saumað)
infinitive (nafnháttur) |
að sauma | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
saumað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
saumandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég sauma | við saumum | present (nútíð) |
ég saumi | við saumum |
þú saumar | þið saumið | þú saumir | þið saumið | ||
hann, hún, það saumar | þeir, þær, þau sauma | hann, hún, það saumi | þeir, þær, þau saumi | ||
past (þátíð) |
ég saumaði | við saumuðum | past (þátíð) |
ég saumaði | við saumuðum |
þú saumaðir | þið saumuðuð | þú saumaðir | þið saumuðuð | ||
hann, hún, það saumaði | þeir, þær, þau saumuðu | hann, hún, það saumaði | þeir, þær, þau saumuðu | ||
imperative (boðháttur) |
sauma (þú) | saumið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
saumaðu | saumiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að saumast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
saumast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
saumandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég saumast | við saumumst | present (nútíð) |
ég saumist | við saumumst |
þú saumast | þið saumist | þú saumist | þið saumist | ||
hann, hún, það saumast | þeir, þær, þau saumast | hann, hún, það saumist | þeir, þær, þau saumist | ||
past (þátíð) |
ég saumaðist | við saumuðumst | past (þátíð) |
ég saumaðist | við saumuðumst |
þú saumaðist | þið saumuðust | þú saumaðist | þið saumuðust | ||
hann, hún, það saumaðist | þeir, þær, þau saumuðust | hann, hún, það saumaðist | þeir, þær, þau saumuðust | ||
imperative (boðháttur) |
saumast (þú) | saumist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
saumastu | saumisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
saumaður | saumuð | saumað | saumaðir | saumaðar | saumuð | |
accusative (þolfall) |
saumaðan | saumaða | saumað | saumaða | saumaðar | saumuð | |
dative (þágufall) |
saumuðum | saumaðri | saumuðu | saumuðum | saumuðum | saumuðum | |
genitive (eignarfall) |
saumaðs | saumaðrar | saumaðs | saumaðra | saumaðra | saumaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
saumaði | saumaða | saumaða | saumuðu | saumuðu | saumuðu | |
accusative (þolfall) |
saumaða | saumuðu | saumaða | saumuðu | saumuðu | saumuðu | |
dative (þágufall) |
saumaða | saumuðu | saumaða | saumuðu | saumuðu | saumuðu | |
genitive (eignarfall) |
saumaða | saumuðu | saumaða | saumuðu | saumuðu | saumuðu |
sauma
From Old Occitan , from Late Latin sauma, from alteration of Latin sagma, from Ancient Greek σάγμα (ságma). Compare French somme, Italian soma.
sauma f (plural saumas)