scáthaigh

Irish

Etymology 1

From scáth (“shade, shadow; covering, protection; shade, screen”, noun) +‎ -igh (verbal suffix).

Verb

scáthaigh (present analytic scáthaíonn, future analytic scáthóidh, verbal noun scáthú, past participle scáthaithe) (transitive, intransitive)

shade, shadow; darken, obscure
cover, screen, protect

Conjugation

conjugation of scáthaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	scáthaím	scáthaíonn tú; scáthaír^†	scáthaíonn sé, sí	scáthaímid; scáthaíonn muid	scáthaíonn sibh	scáthaíonn siad; scáthaíd^†	a scáthaíonn; a scáthaíos / a scáthaíonn*	scáthaítear
	past	scáthaigh mé; scáthaíos	scáthaigh tú; scáthaís	scáthaigh sé, sí	scáthaíomar; scáthaigh muid	scáthaigh sibh; scáthaíobhair	scáthaigh siad; scáthaíodar	a scáthaigh / ar scáthaigh*	scáthaíodh
	past habitual	scáthaínn	scáthaíteá	scáthaíodh sé, sí	scáthaímis; scáthaíodh muid	scáthaíodh sibh	scáthaídís; scáthaíodh siad	a scáthaíodh / a scáthaíodh*	scáthaítí
future		scáthóidh mé; scáthód; scáthóchaidh mé^†	scáthóidh tú; scáthóir^†; scáthóchaidh tú^†	scáthóidh sé, sí; scáthóchaidh sé, sí^†	scáthóimid; scáthóidh muid; scáthóchaimid^†; scáthóchaidh muid^†	scáthóidh sibh; scáthóchaidh sibh^†	scáthóidh siad; scáthóid^†; scáthóchaidh siad^†	a scáthóidh; a scáthós; a scáthóchaidh^†; a scáthóchas^† / a scáthóidh; a scáthóchaidh^†	scáthófar; scáthóchar^†
conditional		scáthóinn; scáthóchainn^†	scáthófá; scáthóchthá^†	scáthódh sé, sí; scáthóchadh sé, sí^†	scáthóimis; scáthódh muid; scáthóchaimis^†; scáthóchadh muid^†	scáthódh sibh; scáthóchadh sibh^†	scáthóidís; scáthódh siad; scáthóchadh siad^†	a scáthódh; a scáthóchadh^† / a scáthódh; a scáthóchadh^†	scáthófaí; scáthóchthaí^†
subjunctive	present	go scáthaí mé; go scáthaíod^†	go scáthaí tú; go scáthaír^†	go scáthaí sé, sí	go scáthaímid; go scáthaí muid	go scáthaí sibh	go scáthaí siad; go scáthaíd^†	—	go scáthaítear
subjunctive	past	dá scáthaínn	dá scáthaíteá	dá scáthaíodh sé, sí	dá scáthaímis; dá scáthaíodh muid	dá scáthaíodh sibh	dá scáthaídís; dá scáthaíodh siad	—	dá scáthaítí
imperative		scáthaím	scáthaigh	scáthaíodh sé, sí	scáthaímis	scáthaígí; scáthaídh^†	scáthaídís	—	scáthaítear
verbal noun		scáthú
past participle		scáthaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form

Etymology 2

Adjective

scáthaigh

inflection of scáthach:
1. vocative/genitive singular masculine
2. (archaic) dative singular feminine

References

Ó Dónaill, Niall (1977) “scáthaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN