Compound of schat (“treasure”) + rijk (“rich”).
schatrijk (comparative schatrijker, superlative schatrijkst)
Declension of schatrijk | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | schatrijk | |||
inflected | schatrijke | |||
comparative | schatrijker | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | schatrijk | schatrijker | het schatrijkst het schatrijkste | |
indefinite | m./f. sing. | schatrijke | schatrijkere | schatrijkste |
n. sing. | schatrijk | schatrijker | schatrijkste | |
plural | schatrijke | schatrijkere | schatrijkste | |
definite | schatrijke | schatrijkere | schatrijkste | |
partitive | schatrijks | schatrijkers | — |