From Schnéi (“snow”) + blann (“blind”).
schnéiblann (masculine schnéiblannen, neuter schnéiblannt, comparative méi schnéiblann, superlative am schnéiblannsten)
number and gender | singular | plural | |||
---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | all genders | ||
predicative | hien ass schnéiblann | si ass schnéiblann | et ass schnéiblann | si si(nn) schnéiblann | |
nominative / accusative |
attributive and/or after determiner | schnéiblannen | schnéiblann | schnéiblannt | schnéiblann |
independent without determiner | schnéiblannes | schnéiblanner | |||
dative | after any declined word | schnéiblannen | schnéiblanner | schnéiblannen | schnéiblannen |
as first declined word | schnéiblannem | schnéiblannem |