From schreeuwen + -erig.
schreeuwerig (comparative schreeuweriger, superlative schreeuwerigst)
Declension of schreeuwerig | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | schreeuwerig | |||
inflected | schreeuwerige | |||
comparative | schreeuweriger | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | schreeuwerig | schreeuweriger | het schreeuwerigst het schreeuwerigste | |
indefinite | m./f. sing. | schreeuwerige | schreeuwerigere | schreeuwerigste |
n. sing. | schreeuwerig | schreeuweriger | schreeuwerigste | |
plural | schreeuwerige | schreeuwerigere | schreeuwerigste | |
definite | schreeuwerige | schreeuwerigere | schreeuwerigste | |
partitive | schreeuwerigs | schreeuwerigers | — |