From Old High German swār, from Proto-Germanic *swēraz. Cognate with German schwer, Dutch zwaar, English sweer, West Frisian swier, Danish svær.
schwéier (masculine schwéieren, neuter schwéiert, comparative méi schwéier, superlative am schwéiersten)
number and gender | singular | plural | |||
---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | all genders | ||
predicative | hien ass schwéier | si ass schwéier | et ass schwéier | si si(nn) schwéier | |
nominative / accusative |
attributive and/or after determiner | schwéieren | schwéier | schwéiert | schwéier |
independent without determiner | schwéieres | schwéierer | |||
dative | after any declined word | schwéieren | schwéierer | schwéieren | schwéieren |
as first declined word | schwéierem | schwéierem |