From Old Norse segja, from Proto-Germanic *sagjaną, ultimately from Proto-Indo-European *sekʷ-.
segja (weak verb, third-person singular past indicative sagði, supine sagt)
This verb is cognate with English say, but is sometimes used in places where tell or speak would be used in English, such as:
infinitive (nafnháttur) |
að segja | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
sagt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
segjandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég segi | við segjum | present (nútíð) |
ég segi | við segjum |
þú segir | þið segið | þú segir | þið segið | ||
hann, hún, það segir | þeir, þær, þau segja | hann, hún, það segi | þeir, þær, þau segi | ||
past (þátíð) |
ég sagði | við sögðum | past (þátíð) |
ég segði | við segðum |
þú sagðir | þið sögðuð | þú segðir | þið segðuð | ||
hann, hún, það sagði | þeir, þær, þau sögðu | hann, hún, það segði | þeir, þær, þau segðu | ||
imperative (boðháttur) |
seg (þú) | segið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
segðu | segiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að segjast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
sagst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
segjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég segist | við segjumst | present (nútíð) |
ég segist | við segjumst |
þú segist | þið segist | þú segist | þið segist | ||
hann, hún, það segist | þeir, þær, þau segjast | hann, hún, það segist | þeir, þær, þau segist | ||
past (þátíð) |
ég sagðist | við sögðumst | past (þátíð) |
ég segðist | við segðumst |
þú sagðist | þið sögðust | þú segðist | þið segðust | ||
hann, hún, það sagðist | þeir, þær, þau sögðust | hann, hún, það segðist | þeir, þær, þau segðust | ||
imperative (boðháttur) |
{{{56}}} (þú) | {{{57}}} (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
{{{56}}}u | {{{57}}}i * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
sagður | sögð | sagt | sagðir | sagðar | sögð | |
accusative (þolfall) |
sagður | sagða | sagt | sagða | sagðar | sögð | |
dative (þágufall) |
sögðum | sagðri | sögðu | sögðum | sögðum | sögðum | |
genitive (eignarfall) |
sagðs | sagðrar | sagðs | sagðra | sagðra | sagðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
sagði | sagða | sagða | sögðu | sögðu | sögðu | |
accusative (þolfall) |
sagða | sögðu | sagða | sögðu | sögðu | sögðu | |
dative (þágufall) |
sagða | sögðu | sagða | sögðu | sögðu | sögðu | |
genitive (eignarfall) |
sagða | sögðu | sagða | sögðu | sögðu | sögðu |
From Old Norse segja, from Proto-Germanic *sagjaną, ultimately from Proto-Indo-European *sekʷ-. Akin to English say.
segja (present tense segjer, past tense sa or sagde, supine sagt, past participle sagd, present participle segjande, imperative sèg)
From Proto-Germanic *sagjaną (“to say”), ultimately from Proto-Indo-European *sekʷ- (“to say”). Cognate with Old English secġan, Old Frisian sedza, sidza, sega, Old Saxon seggian, Old High German sagēn.
segja (singular past indicative sagði, plural past indicative sǫgðu, past participle sagðr)
infinitive | segja | |
---|---|---|
present participle | segjandi | |
past participle | sagr | |
indicative | present | past |
1st-person singular | segi | sagða |
2nd-person singular | segir | sagðir |
3rd-person singular | segir | sagði |
1st-person plural | segjum | sǫgðum |
2nd-person plural | segið | sǫgðuð |
3rd-person plural | segja | sǫgðu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | segja | segða |
2nd-person singular | segir | segðir |
3rd-person singular | segi | segði |
1st-person plural | segim | segðim |
2nd-person plural | segið | segðið |
3rd-person plural | segi | segði |
imperative | present | |
2nd-person singular | seg | |
1st-person plural | segjum | |
2nd-person plural | segið |
infinitive | segjask | |
---|---|---|
present participle | segjandisk | |
past participle | sagzk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | segjumk | sǫgðumk |
2nd-person singular | segisk | sagðisk |
3rd-person singular | segisk | sagðisk |
1st-person plural | segjumsk | sǫgðumsk |
2nd-person plural | segizk | sǫgðuzk |
3rd-person plural | segjask | sǫgðusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | segjumk | segðumk |
2nd-person singular | segisk | segðisk |
3rd-person singular | segisk | segðisk |
1st-person plural | segimsk | segðimsk |
2nd-person plural | segizk | segðizk |
3rd-person plural | segisk | segðisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | segsk | |
1st-person plural | segjumsk | |
2nd-person plural | segizk |