sekta

Hello, you have come here looking for the meaning of the word sekta. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word sekta, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say sekta in singular and plural. Everything you need to know about the word sekta you have here. The definition of the word sekta will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofsekta, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: sektā and sektą

Azerbaijani

Etymology

From Russian се́кта (sékta).

Pronunciation

  • Audio:(file)

Noun

sekta (definite accusative sektanı, plural sektalar)

  1. cult (a group, sect or movement following an unorthodox religious or philosophical system of beliefs, especially one in which members remove and exclude themselves from greater society, including family members not part of the cult, and show extreme devotion to a charismatic leader)
    Synonym: təriqət

Declension

    Declension of sekta
singular plural
nominative sekta
sektalar
definite accusative sektanı
sektaları
dative sektaya
sektalara
locative sektada
sektalarda
ablative sektadan
sektalardan
definite genitive sektanın
sektaların
    Possessive forms of sekta
nominative
singular plural
mənim (my) sektam sektalarım
sənin (your) sektan sektaların
onun (his/her/its) sektası sektaları
bizim (our) sektamız sektalarımız
sizin (your) sektanız sektalarınız
onların (their) sektası or sektaları sektaları
accusative
singular plural
mənim (my) sektamı sektalarımı
sənin (your) sektanı sektalarını
onun (his/her/its) sektasını sektalarını
bizim (our) sektamızı sektalarımızı
sizin (your) sektanızı sektalarınızı
onların (their) sektasını or sektalarını sektalarını
dative
singular plural
mənim (my) sektama sektalarıma
sənin (your) sektana sektalarına
onun (his/her/its) sektasına sektalarına
bizim (our) sektamıza sektalarımıza
sizin (your) sektanıza sektalarınıza
onların (their) sektasına or sektalarına sektalarına
locative
singular plural
mənim (my) sektamda sektalarımda
sənin (your) sektanda sektalarında
onun (his/her/its) sektasında sektalarında
bizim (our) sektamızda sektalarımızda
sizin (your) sektanızda sektalarınızda
onların (their) sektasında or sektalarında sektalarında
ablative
singular plural
mənim (my) sektamdan sektalarımdan
sənin (your) sektandan sektalarından
onun (his/her/its) sektasından sektalarından
bizim (our) sektamızdan sektalarımızdan
sizin (your) sektanızdan sektalarınızdan
onların (their) sektasından or sektalarından sektalarından
genitive
singular plural
mənim (my) sektamın sektalarımın
sənin (your) sektanın sektalarının
onun (his/her/its) sektasının sektalarının
bizim (our) sektamızın sektalarımızın
sizin (your) sektanızın sektalarınızın
onların (their) sektasının or sektalarının sektalarının

Further reading

  • sekta” in Obastan.com.

Crimean Tatar

Etymology

Latin secta religious followers, secta, from Latin secta following, from sequi follow.

Noun

sekta

  1. Sect.

Declension

References

  • Mirjejev, V. A., Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary]‎, Simferopol: Dolya, →ISBN

Czech

Czech Wikipedia has an article on:
Wikipedia cs

Pronunciation

Noun

sekta f

  1. sect, cult

Declension

Faroese

Verb

sekta (third person singular past indicative sektaði, third person plural past indicative sektað, supine sektað)

  1. to punish

Conjugation

Conjugation of sekta (group v-30)
infinitive sekta
supine sektað
participle (a6)1 sektandi sektaður
present past
first singular sekti sektaði
second singular sektar sektaði
third singular sektar sektaði
plural sekta sektaðu
imperative
singular sekta!
plural sektið!
1Only the past participle being declined.

Icelandic

Etymology

From sekt.

Pronunciation

Verb

sekta (weak verb, third-person singular past indicative sektaði, supine sektað)

  1. to fine (impose a fine on)

Conjugation

Further reading

Malay

Alternative forms

Etymology

From English sect, from Middle English secte, from Old French secte (a sect in philosophy or religion), from Late Latin secta (a sect in philosophy or religion, a school, party, faction, class, gild, band, particularly a heretical doctrine or sect, etc.), possibly, from Latin sequi (to follow). Alternatively linked to sectus (cut off, divided), past participle of secō.

Pronunciation

Noun

sekta (Jawi spelling سيکتا, plural sekta-sekta, informal 1st possessive sektaku, 2nd possessive sektamu, 3rd possessive sektanya)

  1. (religion) sect
    Synonym: taifah

Further reading

Norwegian Bokmål

Alternative forms

Noun

sekta m or f

  1. definite feminine singular of sekt

Norwegian Nynorsk

Noun

sekta f

  1. definite singular of sekt

Old Czech

Pronunciation

  • IPA(key): (13th CE) /ˈsɛkta/
  • IPA(key): (15th CE) /ˈsɛkta/

Noun

sekta f

  1. sect

Declension

Descendants

  • Czech: sekta

Further reading

Polish

Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Etymology

Learned borrowing from Latin secta.

Pronunciation

Noun

sekta f

  1. (derogatory, religion) cult, sect
    Synonym: kult

Declension

Further reading

  • sekta in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • sekta in Polish dictionaries at PWN

Serbo-Croatian

Pronunciation

  • IPA(key): /sêkta/
  • Hyphenation: sek‧ta

Noun

sȅkta f (Cyrillic spelling се̏кта)

  1. sect

Declension

Swahili

Etymology

Borrowed from English sector.[1]

Pronunciation

Noun

sekta (n class, plural sekta)

  1. sector (section, esp. in industry)

References

  1. ^ Batibo, Herman M. (1994) “Does Kiswahili have diphthongs: interpreting foreign sounds in African languages”, in South African Journal of African Languages, volume 14, number 4, →DOI, page 183 of 180-186

Tagalog

Etymology

From Spanish secta.

Pronunciation

Noun

sekta (Baybayin spelling ᜐᜒᜃ᜔ᜆ)

  1. (religion) sect

Tok Pisin

Etymology

From English sector.

Noun

sekta

  1. sector