selvä (“clear, evident”) + -iö. Coined by Finnish physician and translator Wolmar Schildt in 1835.
selviö
Inflection of selviö (Kotus type 3/valtio, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | selviö | selviöt | ||
genitive | selviön | selviöiden selviöitten | ||
partitive | selviötä | selviöitä | ||
illative | selviöön | selviöihin | ||
singular | plural | |||
nominative | selviö | selviöt | ||
accusative | nom. | selviö | selviöt | |
gen. | selviön | |||
genitive | selviön | selviöiden selviöitten | ||
partitive | selviötä | selviöitä | ||
inessive | selviössä | selviöissä | ||
elative | selviöstä | selviöistä | ||
illative | selviöön | selviöihin | ||
adessive | selviöllä | selviöillä | ||
ablative | selviöltä | selviöiltä | ||
allative | selviölle | selviöille | ||
essive | selviönä | selviöinä | ||
translative | selviöksi | selviöiksi | ||
abessive | selviöttä | selviöittä | ||
instructive | — | selviöin | ||
comitative | See the possessive forms below. |