Of unknown origin.[1]
serleg (plural serlegek)
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | serleg | serlegek |
accusative | serleget | serlegeket |
dative | serlegnek | serlegeknek |
instrumental | serleggel | serlegekkel |
causal-final | serlegért | serlegekért |
translative | serleggé | serlegekké |
terminative | serlegig | serlegekig |
essive-formal | serlegként | serlegekként |
essive-modal | serlegül | — |
inessive | serlegben | serlegekben |
superessive | serlegen | serlegeken |
adessive | serlegnél | serlegeknél |
illative | serlegbe | serlegekbe |
sublative | serlegre | serlegekre |
allative | serleghez | serlegekhez |
elative | serlegből | serlegekből |
delative | serlegről | serlegekről |
ablative | serlegtől | serlegektől |
non-attributive possessive - singular |
serlegé | serlegeké |
non-attributive possessive - plural |
serlegéi | serlegekéi |
Possessive forms of serleg | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | serlegem | serlegeim |
2nd person sing. | serleged | serlegeid |
3rd person sing. | serlege | serlegei |
1st person plural | serlegünk | serlegeink |
2nd person plural | serlegetek | serlegeitek |
3rd person plural | serlegük | serlegeik |
serleg (indefinite singular serleg, definite singular and plural serlege, comparative serlegare, indefinite superlative serlegast, definite superlative serlegaste)