siða

Hello, you have come here looking for the meaning of the word siða. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word siða, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say siða in singular and plural. Everything you need to know about the word siða you have here. The definition of the word siða will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofsiða, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: sida, Sida, SIDA, sidá, siþa, and síða

Icelandic

Etymology

From Old Norse siða, from Proto-Germanic *sidōną.

Pronunciation

Verb

siða (weak verb, third-person singular past indicative siðaði, supine siðað)

  1. to teach proper manners, civilize
  2. to lecture, tell off

Conjugation

siða — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að siða
supine
(sagnbót) 		siðað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		siðandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég siða við siðum present
(nútíð) 		ég siði við siðum
þú siðar þið siðið þú siðir þið siðið
hann, hún, það siðar þeir, þær, þau siða hann, hún, það siði þeir, þær, þau siði
past
(þátíð) 		ég siðaði við siðuðum past
(þátíð) 		ég siðaði við siðuðum
þú siðaðir þið siðuðuð þú siðaðir þið siðuðuð
hann, hún, það siðaði þeir, þær, þau siðuðu hann, hún, það siðaði þeir, þær, þau siðuðu
imperative
(boðháttur) 		siða (þú) siðið (þið)
Forms with appended personal pronoun
siðaðu siðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
siðast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að siðast
supine
(sagnbót) 		siðast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		siðandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég siðast við siðumst present
(nútíð) 		ég siðist við siðumst
þú siðast þið siðist þú siðist þið siðist
hann, hún, það siðast þeir, þær, þau siðast hann, hún, það siðist þeir, þær, þau siðist
past
(þátíð) 		ég siðaðist við siðuðumst past
(þátíð) 		ég siðaðist við siðuðumst
þú siðaðist þið siðuðust þú siðaðist þið siðuðust
hann, hún, það siðaðist þeir, þær, þau siðuðust hann, hún, það siðaðist þeir, þær, þau siðuðust
imperative
(boðháttur) 		siðast (þú) siðist (þið)
Forms with appended personal pronoun
siðastu siðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
siðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		siðaður siðuð siðað siðaðir siðaðar siðuð
accusative
(þolfall) 		siðaðan siðaða siðað siðaða siðaðar siðuð
dative
(þágufall) 		siðuðum siðaðri siðuðu siðuðum siðuðum siðuðum
genitive
(eignarfall) 		siðaðs siðaðrar siðaðs siðaðra siðaðra siðaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		siðaði siðaða siðaða siðuðu siðuðu siðuðu
accusative
(þolfall) 		siðaða siðuðu siðaða siðuðu siðuðu siðuðu
dative
(þágufall) 		siðaða siðuðu siðaða siðuðu siðuðu siðuðu
genitive
(eignarfall) 		siðaða siðuðu siðaða siðuðu siðuðu siðuðu
Wikious
Boobota
Sagapedia