From Swedish skyffel (“shovel”).
Inflection of sihveli (Kotus type 6/paperi, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | sihveli | sihvelit | ||
genitive | sihvelin | sihvelien sihveleiden sihveleitten | ||
partitive | sihveliä | sihveleitä sihvelejä | ||
illative | sihveliin | sihveleihin | ||
singular | plural | |||
nominative | sihveli | sihvelit | ||
accusative | nom. | sihveli | sihvelit | |
gen. | sihvelin | |||
genitive | sihvelin | sihvelien sihveleiden sihveleitten | ||
partitive | sihveliä | sihveleitä sihvelejä | ||
inessive | sihvelissä | sihveleissä | ||
elative | sihvelistä | sihveleistä | ||
illative | sihveliin | sihveleihin | ||
adessive | sihvelillä | sihveleillä | ||
ablative | sihveliltä | sihveleiltä | ||
allative | sihvelille | sihveleille | ||
essive | sihvelinä | sihveleinä | ||
translative | sihveliksi | sihveleiksi | ||
abessive | sihvelittä | sihveleittä | ||
instructive | — | sihvelein | ||
comitative | See the possessive forms below. |