From simultās (“a coming together, convergence or intersection”) + -āneus (suffix forming adjectives).
simultāneus (feminine simultānea, neuter simultāneum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | simultāneus | simultānea | simultāneum | simultāneī | simultāneae | simultānea | |
genitive | simultāneī | simultāneae | simultāneī | simultāneōrum | simultāneārum | simultāneōrum | |
dative | simultāneō | simultāneae | simultāneō | simultāneīs | |||
accusative | simultāneum | simultāneam | simultāneum | simultāneōs | simultāneās | simultānea | |
ablative | simultāneō | simultāneā | simultāneō | simultāneīs | |||
vocative | simultānee | simultānea | simultāneum | simultāneī | simultāneae | simultānea |