siunata

²⁾ Usually with a possessive suffix (active only).
³⁾ Some uses of the verbal noun are called the 'fourth infinitive' by certain sources (more details).

⁴⁾ Usually with a possessive suffix. May not be used with all verbs, especially intransitive ones (more details). Distinct from nouns with the -ma suffix and third infinitive forms.

3rd

inessive

siunaamassa

—

elative

siunaamasta

—

illative

siunaamaan

—

adessive

siunaamalla

—

abessive

siunaamatta

—

instructive

siunaaman

siunattaman

4th³

verbal noun

siunaaminen

5th¹

Possessive forms
Person	sing.	plur.
1st	siunaamaisillani	siunaamaisillamme
2nd	siunaamaisillasi	siunaamaisillanne
3rd	siunaamaisillaan siunaamaisillansa

Derived terms

Anagrams

tusinaa

Ingrian

Etymology

Ultimately from Old Swedish sighna, possibly via Finnish siunata.

Pronunciation

(Ala-Laukaa) IPA^(key): /ˈsiu̯nɑtɑ/,
(Soikkola) IPA^(key): /ˈsiu̯nɑtɑ/,
Rhymes: -iu̯nɑt, -iu̯nɑtɑ
Hyphenation: siu‧na‧ta

Verb

siunata

(transitive) to bless

Conjugation

Conjugation of siunata (type 16/maata, no gradation)
Indikativa
Preesens			Perfekta
	positive	negative		positive	negative
1st singular	siunaan	en siunaa	1st singular	oon siunant, oon siunannut	en oo siunant, en oo siunannut
2nd singular	siunaat	et siunaa	2nd singular	oot siunant, oot siunannut	et oo siunant, et oo siunannut
3rd singular	siunajaa	ei siunaa	3rd singular	ono siunant, ono siunannut	ei oo siunant, ei oo siunannut
1st plural	siunaamma	emmä siunaa	1st plural	oomma siunanneet	emmä oo siunanneet
2nd plural	siunaatta	että siunaa	2nd plural	ootta siunanneet	että oo siunanneet
3rd plural	siunajaat¹⁾, siunaavat²⁾, siunataa	evät siunaa, ei siunata	3rd plural	ovat siunanneet	evät oo siunanneet, ei oo siunattu
impersonal	siunataa	ei siunata	impersonal	ono siunattu	ei oo siunattu
Imperfekta			Pluskvamperfekta
	positive	negative		positive	negative
1st singular	siunaisin	en siunant, en siunannut	1st singular	olin siunant, olin siunannut	en olt siunant, en olt siunannut
2nd singular	siunaisit, siunaist¹⁾	et siunant, et siunannut	2nd singular	olit siunant, olit siunannut	et olt siunant, et olt siunannut
3rd singular	siunais	ei siunant, ei siunannut	3rd singular	oli siunant, oli siunannut	ei olt siunant, ei olt siunannut
1st plural	siunaisimma	emmä siunanneet	1st plural	olimma siunanneet	emmä olleet siunanneet
2nd plural	siunaisitta	että siunanneet	2nd plural	olitta siunanneet	että olleet siunanneet
3rd plural	siunaisiit¹⁾, siunaisivat²⁾, siunattii	evät siunanneet, ei siunattu	3rd plural	olivat siunanneet	evät olleet siunanneet, ei olt siunattu
impersonal	siunattii	ei siunattu	impersonal	oli siunattu	ei olt siunattu
Konditsionala
Preesens			Perfekta
	positive	negative		positive	negative
1st singular	siunajaisin	en siunajais	1st singular	olisin siunant, olisin siunannut	en olis siunant, en olis siunannut
2nd singular	siunajaisit, siunajaist¹⁾	et siunajais	2nd singular	olisit siunant, olisit siunannut	et olis siunant, et olis siunannut
3rd singular	siunajais	ei siunajais	3rd singular	olis siunant, olis siunannut	ei olis siunant, ei olis siunannut
1st plural	siunajaisimma	emmä siunajais	1st plural	olisimma siunanneet	emmä olis siunanneet
2nd plural	siunajaisitta	että siunajais	2nd plural	olisitta siunanneet	että olis siunanneet
3rd plural	siunajaisiit¹⁾, siunajaisivat²⁾, siunattais	evät siunajais, ei siunattais	3rd plural	olisivat siunanneet	evät olis siunanneet, ei olis siunattu
impersonal	siunattais	ei siunattais	impersonal	olis siunattu	ei olis siunattu
Imperativa
Preesens			Perfekta
	positive	negative		positive	negative
1st singular	—	—	1st singular	—	—
2nd singular	siunaa	elä siunaa	2nd singular	oo siunant, oo siunannut	elä oo siunant, elä oo siunannut
3rd singular	siunatkoo	elköö siunatko	3rd singular	olkoo siunant, olkoo siunannut	elköö olko siunant, elköö olko siunannut
1st plural	—	—	1st plural	—	—
2nd plural	siunatkaa	elkää siunatko	2nd plural	olkaa siunanneet	elkää olko siunanneet
3rd plural	siunatkoot	elkööt siunatko, elköö siunattako	3rd plural	olkoot siunanneet	elkööt olko siunanneet, elköö olko siunattu
impersonal	siunattakkoo	elköö siunattako	impersonal	olkoo siunattu	elköö olko siunattu
Potentsiala
Preesens
	positive	negative
1st singular	siunannen	en siunanne
2nd singular	siunannet	et siunanne
3rd singular	siunannoo	ei siunanne
1st plural	siunannemma	emmä siunanne
2nd plural	siunannetta	että siunanne
3rd plural	siunannoot	evät siunanne, ei siunattane
impersonal	siunattannoo	ei siunattane
Nominal forms
Infinitivat			Partisipat
				active	passive
1st		siunata	present	siunaava	siunattava
2nd	inessive	siunatees	past	siunant, siunannut	siunattu
2nd	instructive	siunaten	¹⁾ Chiefly in the Soikkola dialect. ²⁾ Chiefly in the Ala-Laukaa dialect. ^) For the imperative, the 2nd plural (siunatkaa) may be used for the 3rd person as well. ^) The interrogative is formed by adding the suffix -k (-ka^?/-kä^?) to the indicative ^*) The deliberative is formed by adding the suffix -k (-ka^?/-kä^?) or -kse* to either the indicative or the potential ^***) In folk poetry, a long first infinitive can be formed by adding the suffix -kse-*, followed by possessive suffixes, to the first infinitive. Note that sometimes gemination may be undone by this addition.
3rd	illative	siunaamaa
	inessive	siunaamaas
	elative	siunaamast
	abessive	siunaamata
4th	nominative	siunaamiin
	partitive	siunaamista, siunaamist

Synonyms

slaavia

References

Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 530

siunata

Contents

Estonian

Verb

Finnish

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

Derived terms

Further reading

Anagrams

Ingrian

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

Synonyms

References

Wikious

Boobota

Sagapedia